"Ik dacht dat het begrip 'nekschot' inmiddels was geherdefinieerd?" reaguurde oud-blogger IJsqueen ooit in een lang vervlogen tijd toen iedereen in de Nederlandse blogosfeer elkaar kende en de oude media nog aan het nagenieten waren van de uitvinding van de drukpers. Achteraf kunnen we echter concluderen dat wij ons op dat moment op een breekpunt in de geschiedenis bevonden waarin de virtuele wereld de échte begon te raken. De nekschot-herdefiniërings-opmerking vond namelijk plaats in een periode dat de eerste discussies werden gevoerd over in hoeverre bloggers en reaguurders verantwoordelijkheid dragen voor hun uitingen online? Overigens waren het hoogst vermakelijke discussies waarin GeenStijl-redacteuren nog uitgebreid participeerden. De virtuele vrijblijvendheid ging ten onder aan haar eigen succes. Met zijn vijven opgesloten in een kamer elkaar nekschoten toewensen is prima, maar aan tafel van een nationale talkshow hele bevolkingsgroepen nekschoten toedienen is onwenselijk. Het was de tijd dat GeenStijl nog een stuk kleiner was dan Sargasso en ze gretig inspeelde op relletjes als Sargasso de discussie omtrent online verantwoordelijkheid aanzwengelde. Inmiddels leven we in andere tijden: Geenstijl is iets groter dan Sargasso en van virtuele vrijblijvendheid is sinds de aanhouding van de (internet-)cartoonist Nekschot geen sprake meer. De overheid houdt tegenwoordig ook bloggers in de gaten en met name op de rechterflank van de blogosfeer begint men hem te knijpen.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Bij de recente ophef over de arrestatie van Gregorius Nekschot ging de meeste aandacht uit naar de vrijheid van meningsuiting die in geding zou zijn. Sommige mensen geven echter aan dat naast dat recht op vrije uiting er nog een functie zit in de cartoons van bijvoorbeeld Nekschot. De provocaties helpen bij de bevrijding van de groep die geprovoceerd wordt. Is dit inderdaad zo? Is dit in dit geval zo? Zal de integratie beter verlopen door deze cartoons? Zullen moslims door de cartoons de Islam loslaten of in ieder geval vrijer beschouwen?
“Ik verzet me hevig tegen het beeld dat ik geen helder zicht zou hebben op de grootstedelijke problematiek en dus geen recht zou hebben om de ‘het-doel-heiligt- de-middelen-gedrag’ te kritiseren.”
Heerlijke discussie dit. Rotterdam zoekt de grenzen van de wet op in haar strijd voor “veiligheid” en “fatsoen”. De persoon wiens rol het is om kritisch te zijn, de ombudsman, wordt vervolgens de boeman door de nodige kanttekeningen erbij te zetten. Geheel volgens de Amerikaanse methode van “If you’re not with us, you’re against us.” wordt iedere vorm van kritiek terzijde gelegd. En hoe kan je dat beter doen dan door de vergelijking te leggen met de Tweede Wereldoorlog. Het wordt de ombudsman in de mond gelegd, maar het is gewoon Leefbaar Rotterdam die Godwin’s law als standaard wapen in de discussie gebruikt. Hier een stukje uit het bewuste rapport over hoe de discussie vorig jaar al liep:
“Zonder de door hem gemaakte beroepsfout te willen miskennen, daar is hij terecht over aangesproken, wil de ombudsman op deze plek raadsleden verzoeken hem zoveel mogelijk tijdens vergaderingen (waarbij de ombudsman formeel geen rol vervult en geen weerwoord kan geven), geen woorden in de mond te leggen en/of zaken toe te dichten die niet juist zijn:
Bijvoorbeeld: De heer Van Heemst (PVDA) zegt, blijkens de notulen van de raadsvergadering van 25 januari 2007 dat de ombudsman zou hebben opgemerkt: ‘Eerst zondigen, dan bezinnen en daarna vergiffenis schenken’. De ombudsman heeft slechts de woorden van een stadsmarinier weergegeven.
De heer Sörensen (Leefbaar Rotterdam): ‘En het huidige college wordt vergeleken met het college, dat tijdens de tweede wereldoorlog onze stad bestuurde.’ Dit heeft de ombudsman nooit gezegd.
De heer Pastors (Leefbaar Rotterdam): ‘De ombudsman, die lid is van Groen Links, heeft…. De ombudsman is nimmer lid van een politieke partij geweest.
De heer Sörensen (Leefbaar Rotterdam):’Blijkbaar vindt u ook, dat ambtenaren SS ‘ers en SD’ers zijn.’ De ombudsman heeft zulks nooit gezegd.
De heer Pastors (Leefbaar Rotterdam): ‘Het gaat erom dat de Ombudsman het doel van de interventieteams….. op één lijn stelt met de jodenvervolging.’ De ombudsman heeft dit niet gedaan.
De heer Pastors (Leefbaar Rotterdam): ‘Hij heeft bedoeld te zeggen dat de nazi’s aan jodenvervolging deden en de gemeente Rotterdam in feite iets dergelijk doet.’ De ombudsman heeft dit niet bedoeld.”
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Wat vindt u van Gregorius Nekschot? Ik vind zijn cartoons hard, soms goed, vaak matig, en soms ronduit beledigend en strontvervelend, op het racistische af. Weinig origineel ook, meestal.
Maar goed, dat is míjn mening. Anderen zweren bij zijn cartoons, en hij mag ze onder meer plaatsen in de HP/De tijd.
Gisterenavond werd bekend dat de cartoonist werd gearresteerd. Zijn huis is doorzocht, ‘mogelijk belastend materiaal’ in beslag genomen, en de cartoonist werd anderhalve dag vastgezet. Hij wordt beschuldigd van het publiceren van cartoons die discriminerend zijn voor moslims en mensen met een donkere huidskleur. Volgens een woordvoerder komt deze aanhouding voort uit een aangifte van imam Abdul Jabbar van de Ven (degene die niet zou treuren om de dood van Wilders) in 2005(!).
De aanklacht maakt volgens mij wederom geen enkele kans. Een cartoonist moet door hem geconstateerde maatschappelijke problemen, of hij dat nu wel of niet goed ziet volgens de geldende concensus, kunnen aankaarten. De rechter zal dat hoogstwaarschijnlijk ook zo zien, wat dit weer een gevalletje “achteraf-rechtsstaat” zal maken. Nekschot zal vrijgesproken worden, maar is wel even gearresteerd en geïntimideerd.
Een ander onbedoeld gevolg is natuurlijk dat er nu extra aandacht aan hem en zijn tekeningen besteed gaat worden. Als hij gewoon had kunnen doorgaan dan was hij gebleven wat hij was: een cartoonist in de marge.
Gisteren is de cartoonist Gregorius Nekschot gearresteerd. Voor “aanzetten tot haat” en het “beledigen van een bevolkingsgroep”. Welke groep dat zou moeten zijn is vooralsnog niet duidelijk, maar een kleine blik op de cartoons geeft wel wat ideeën. Daarin moeten joden, politici en negers het vaak ontgelden, maar nog veel vaker zijn de moslims de klos.
De aanhouding brengt me in een persoonlijk dilemma. Tuurlijk zal de cartoonist redelijk snel weer vrij zijn, want haatzaaien is gelukkig lastig hard te maken. Mijn eerste reactie is altijd die van voorvechter van de vrijheid. Ik geloof niet in verbieden, ook niet van dingen die ik onfatsoenlijk, onaangenaam of onbeschoft vindt. Een van de belangrijkste dingen die er in Nederland misgaan, is dat we steeds minder een onderscheid maken tussen wat we moreel niet vinden kunnen en wat we daar wettelijk aan doen. Dat verengt ons wereldbeeld en beneemt ons op den duur de adem. We vertrutten en verkokeren. Voor gedachten ga ik zelfs nog wat verder: Holocaustontkenners, racisten, moslimfundamentalisten, het liefst slinger ik alles de openbare ruimte in, in de hoop en verwachting dat een gezonde maatschappij dat aankan. En ik hoop daar Nederland nog steeds toe te rekenen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Bezoeker ‘De Geus’ schreef: “Marokkanen vertonen vaak een duidelijke overeenkomst met kankercellen. Ze passen zich niet aan en parasiteren de gastheer.”
Gregorius Nekschot reageerde daarop bijvoorbeeld: “Geachte heer De Geus, bedankt voor uw observaties. U heeft duidelijk veel kennis van zaken.” (NRC)
De burgercartoonist Gregorius Nekschot zou niet alleen vanwege zijn discriminerende tekeningen zijn gearresteerd maar óók vanwege het feit dat hij op zijn site instemmend zou hebben gereageerd op racistische reacties. In de aangifte wordt ondermeer bovenstaand citaat genoemd. Helaas is inmiddels een deel van www.gregoriusnekschot.nl offline, maar gelukkig hebben we de Google Cache nog! En wat blijkt: het gaat hier om een pagina waar G. Nekschot zijn ingezonden mededelingen publiceerde. Nadere bestudering wijst uit dat G. Nekschot in dit geval het zoveelste slachtoffer is geworden van het nog steeds ontbreken van een ironieteken op de internets.