Trump en Clinton lopen verder uit
, door
Trump wint vijf staten, Clinton vier. Bernie Sanders blijft in de race, maar past zijn campagne waarschijnlijk wel aan.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Going full racist
, door
Omdat ik met een schuin oog de Amerikaanse media volg, pik ik iets mee van de Amerikaanse voorverkiezingen. Democraten en Republikeinen moeten een kandidaat kiezen en de gegadigden zijn zich nu reeds behoorlijk aan het warmdraaien.
Beide kampen worden belaagd door populisten. In het Democratische kamp begint de status quo zich inmiddels zorgen te maken dat hun gedoodverfde winnaar, Hillary Clinton, wel eens last zou kunnen krijgen van Bernie Sanders, die volle zalen trekt, en in de staat Iowa veel meer democratische kiezers weet te bekoren dan het Hillary-kamp lief is.
De gevestigde orde begint zich toch een beetje zorgen te maken: ‘Waarom hoor ik niemand van de pers zeggen dat Sanders een socialist is?!’, sneerde Claire McCaskill onlangs in het programma Morning Joe. Op de vraag met welke drie programmapunten van Sanders ze het precies oneens was, had ze uiteraard geen antwoord.
Probleem is bovendien, Sanders mag dan buiten de mainstream van Washington en de media liggen, zijn standpunten en linkse populisme komen behoorlijk overeen met hoe veel Amerikanen denken.
Het Republikeinse kamp is al helemaal een zooitje.
Trump
De kandidaat die nu vooroploopt is het saaie broertje van George W. Bush, Jeb, gevolgd door een rataille van christelijke fundamentalisten, mafketels en verbloemde blanke supremacisten, stuk voor stuk onderhorig aan hun rijke donors. Deze paljassen en grijze muizen worden echter allemaal overschaduwd door ongeleid projectiel Donald Trump. In tegenstelling tot de dog whistle politicians waar de Republikeinse partij uit bestaat, ziet Trump er geen been in om full retard te gaan. En dat slaat enorm aan bij de Republikeinse kiezer.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 01-03-2022
Eigenbelang verzwakt de Republikeinse Partij
, door
Mitt Romney heeft Super Tuesday op een nauwelijks overtuigende wijze gewonnen. De uitslag onderstreept het probleem waarmee de Republikeinen kampen. De partij is verdeeld. Dit vertaalt zich in vier kandidaten die niets willen weten van opgeven. Drie van de kandidaten maken geen kans, zij voeren campagne voor een zaak in plaats van de nominatie en stellen het eigenbelang boven dat van de partij.
Mitt Romney heeft zijn nominatie niet veilig gesteld. Een klinkende overwinning had hem de tijd gegeven om zich te richten op de campagne voor het presidentschap. Hij is gedwongen de strijd tegen zijn mede-Republikeinen voort te zetten, een uitputtend proces wat hem niet sterker maakt. Sterker, op dit moment ziet het er naar uit dat hij met een flinke achterstand aan de Amerikaanse presidentsverkiezingen zal beginnen. Zijn tegenstanders en partijgenoten maken Romney zwakker. In de eerste plaats door hem in het debat en in de media aan te vallen, daarnaast door niet op te geven in een race die ze niet kunnen winnen.
Rick Santorum, Newt Gingrich en Ron Paul zijn druk met campagne voeren. Campagnes die niet zullen leiden tot deelname aan de algemene verkiezingen. Waarom? Ze strijden voor een zaak. Voor thema’s die waardevol zijn voor hun achterban binnen de Republikeinse partij.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Überchristelijke presidentskandiaat Ted Cruz verzeild in seksschandaal
, door
Landelijk roddelblad The National Enquirer onthult dat Cruz met minstens vijf maîtresses de lakens heeft gedeeld, waaronder conservatieve campagneadviseurs en een prostituée.
Dat is pikant, aangezien Cruz zichzelf heeft neergezet als een oerchristelijke, bijna theocratische evangelical, die Amerika weer een christelijke natie wil maken. ‘Family values’, ’the sanctity of marriage’, dat soort kul bijt hem nu in z’n kont.
Cruz is binnen de Republikeinse voorverkiezingen ook de voornaamste opponent van Trump.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Hillary Clinton: vooral dóórgaan
, door
Ze gaat nog door, maar eigenlijk heeft Hillary Clinton de strijd om de Democratische nominatie al verloren. Ze kan gokken op de supergedelegeerden, maar dan kan McCain meteen wel de verhuiswagen richting Witte Huis bestellen, want de meeste Obama-aanhangers zouden bij de presidentsverkiezingen dan (terecht) boos thuis blijven. Alleen als Florida en Michigan alsnog een echte voorverkiezing krijgen, lijkt Clinton nog te kunnen winnen.
Zou het dan niet beter zijn voor de Democraten als Clinton opgeeft, zodat Barack Obama zich volledig kan concentreren op de strijd met McCain?
Dan raakt de Democratische partij wel alle media-aandacht kwijt die de voorverkiezingen nu genereren. McCain kan nog zoveel stunts verzinnen, hij gaat het altijd afleggen tegen een hard tegen hard Clinton tegen Obamagevecht, zolang er in ieder geval nog de suggestie van spanning is. Dat is allemaal aandacht voor Democratische kiezers en Democratische standpunten. Bedenk wat voor aandacht de Democratische conventie zal krijgen als de voorverkiezingen daar uiteindelijk beslist moeten worden.
Economie
Bovendien lijkt de economie steeds belangrijker te gaan worden. Experts voorspellen dat de misère op dat gebied nog wel even aan zal houden. Momenteel heeft Clinton van de drie kandidaten op dat gebied verreweg het beste profiel. Ze won mede door die kracht in de belangrijke swing state Ohio. Obama zal om te winnen in het vergelijkbare Pennsylvania, waar hij nu 15% achterstaat, zijn economische verhaal moeten verbeteren. Clinton kan hopen dat hij dat doet door deels haar punten over te nemen, door te blijven hameren op de voorkeur van de kiezers voor haar economische programma. Dan heeft ze dat in ieder geval toch binnengehaald.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.