Goed idee: inspraak bij strafeis?

Justitie wil burgers, brancheverenigingen en maatschappelijke organisaties meer betrekken bij de strafeis. Het zal allemaal vast ingegeven zijn door de kritiek uit de maatschappij: rechters zijn te soft. Op zich is er wel wat voor te zeggen. Rechtspraak valt of staat bij de notie dat er inderdaad recht wordt gesproken. En de samenleving bepaalt uiteindelijk zelf wat recht is, nietwaar? Een rechtelijke macht die niet of slecht in contact staat met de samenleving verliest haar draagvlak, en dat kan tot vele verschillende vormen van eigenrechting leiden. Een situatie die we moeten zien te voorkomen. Aan de andere kant is het een heel eng idee. De roep om zwaardere straffen is vaak gebaseerd op enkele incidenten die breed worden uitgemeten in de pers. De kinderverkrachter die er met een taakstraf afkomt, of de moordenaar die maar een paar jaar krijgt, bijvoorbeeld. Het idee dat de gemiddelde Nederlander heeft van de rechtspraak is dus waarschijnlijk niet representatief. De adviesvonnissen van burgers zullen waarschijnlijk hoger liggen dan die van de rechters. Brancheverenigingen en maatschappelijke organisaties om advies vragen lijkt me een erg onzalig plan. Zij zijn per definitie bevooroordeeld. Brancheverenigingen zullen in ieder geval voor hogere straffen gaan. Ik ben dus sceptisch. Het zou kunnen werken, zoals een test al eens uitwees, maar het risico dat er een situatie ontstaat waarin rechters wel gedwongen worden mee te gaan in een soort volksgericht-light is gewoon te groot.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.