Deense gastvrijheid

Het Deense vluchtelingenbeleid bezorgt de regering steeds meer problemen. Het plan van de Deense regering om vluchtelingen die daartoe in staat zijn zelf te laten bijdragen aan hun opvang heeft nogal wat reacties opgeroepen. De regering wil dat vluchtelingen bij aankomst naast contant geld boven een bedrag van 3000 kronen (ruim 400 euro) ook waardevolle persoonlijke bezittingen inleveren als bijdrage in de kosten voor hun verblijf. De vergelijking met de roof van bezittingen van Joden die in de oorlog werden afgevoerd naar concentratiekampen is al direct gemaakt. De Deense rabbi Melchior vindt de vergelijking onzin. "Nazi-Duitsland was uniek in de geschiedenis van de mensheid. Je geeft de nazi's een menselijk gezicht als je hen nu vergelijkt met anderen." Maar het Deense Europarlementslid Jens Rohde (Venstre) wil niet langer geassocieerd worden met deze politiek. Hij heeft zijn lidmaatschap van de regeringspartij opgezegd.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.