Een crisis levert niet alleen bedreigingen op, maar vaak ook kansen. Dit gegeven ontlokte functionarissen van Obama's regering de uitspraak: Never waste a good crisis, ongetwijfeld ook om in deze barre tijden niet verder ten prooi te vallen aan defaitisme en vooral optimisme uit te stralen. Echter, het zijn voor Obama voorlopig vooral bedreigingen waarmee hij en zijn regering worden geconfronteerd, veel kansen zijn er nog niet, of ontglippen aan politieke controle. Critici beweren dat Obama's ambitieuze en overvolle agenda daar mede debet aan is. Europa gaat het overigens niet beter af, en blijkt niet in staat om snel - en snelheid is zeker vereist om de economische schade te bepreken - en eendrachtig een adequaat antwoord op de crisis te formuleren. Ondanks de mooie woorden die ook vandaag weer uit Brussel komen: het is nog steeds business as usual. Europa wordt nu geconfronteerd met haar gebrekkige politieke integratie: instrumenten ontbreken voor effectieve besturing van de Europese economie en monetaire eenheid. Het roterende voorzitterschap van de Europese Unie is ook niet echte behulpzaam voor een adequate aanpak van de crisis, integendeel. Dat moet veranderen. Wat ook niet helpt, is dat een mondiaal antwoord op deze mondiale crisis nog niet in zicht is. Een mondiaal antwoord - geccordineerde actie - is noodzakelijk omdat een functionerende economische groeimoto - die de rest van de wereld uit het slop kan trekken - van enige betekenis ontbreekt. Ook op dit front voorlopig nog meer bedreigingen dan kansen: de Verenigde Staten en Europa zijn namelijk nog steeds verdeeld over de aanpak van de crisis: moet de nadruk nu liggen op stimuleren (VS) of op reguleren (EU) (zie: Atlantic rift over stimulus widens)?
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
FED-president Ben Bernanke laat God’s water over God’s akker stromen. Het is nog maar de vraag of dit water de akker vruchtbaar zal maken of zal verzuipen? De Amerikaanse geldpers draait sinds gisteren op volle toeren. Bernanke maakte bekend dat de centrale bank (FED) de overheidsschulden overneemt – om te beginnen voor een totaalbedrag van 300 miljard dollar. Dit financiert hij door nieuw geld te creëren (Volkskrant). De financiële markt reageerde direct ‘enthousiast’: de dollar daalde met 4% naar 0,73 euro. Het is dus nog maar de vraag deze actie van Bernanke de Amerikaanse economie weer kan aanjagen of dat hij inflatie creeërt en de dollar waardeloos maakt?
Volgende week zal een VN-panel van financiële experts pleiten om de dollar los te laten als internationale reserve valuta (YahooNews). Volgens het panel zou een combinatie van verschillende valuta, zoals destijd met de European Currency Unit (ECU), de rol van de dollar moeten overnemen. Dit creeërt een stabielere situatie dan nu het geval is. “It is a good moment to move to a shared reserve currency” aldus valuta expert Avinash Persaud van het VN-panel. Gaan de Verenigde Naties, die jarenlang werden gekoeieneerd door de Verenigde Staten, nu de VS redden met een van oorsprong Europees plan? Dan moet de dollar nog wel wat waard zijn om in dat mandje van deze nieuwe internationale reserve valuta te stoppen…
De kredietcrisis gaat ‘kliekjesdag’ weer helemaal groot maken. Lezers ouder dan dertig jaar zullen zich deze term nog wel herinneren. Want ook al was er in de jaren zeventig geen economische noodzaak toe de angst voor de hongerwinter zat er toen nog goed in. In sommige gezinnen resulteerden dit zelfs in een vaste wekelijkse kliekjesdag waarbij een allegaartje aan etensresten van de afgelopen week op tafel kwam. Tijdens de duizelingwekkende economische voorspoed onder de Paarse kabinetten in de jaren negentig verdween kliekjesdag echter uit onze vaderlandse gezinscultuur (..en daar kwam geen moslim aan te pas, besef dat eens!).
Maar anno 2009 gaat kliekjesdag een keiharde comeback maken. Waarom? Omdat het in Amerika al zover is! En wie wijs is weet: alles wat in Amerika gebeurt zal hier uiteindelijk ook gebeuren. Uit een peiling naar de verkooptrends van Amerikaanse supermarkten blijkt dat de verkoop van plastic bakjes en diepvrieszakjes de laatste tijd met 11.5% is gestegen. Amerika zit economisch in de put dus Amerika bewaart haar kliekjes weer!
Uit de peiling blijkt verder dat we weer gaan cocoonen nu niet vanwege de broodnodige rust of misplaatst relationeel esoterisme maar uit pure arremoe. De verkoop van wijn en andere alcoholhoudende dranken steeg: uitgaan is te duur, thuisdrinken is de oplossing. De verkoop van fotocamera’s (-31.5%), sportartikelen (-26.5%), tijdschriften (-17.1%) kelderden. Weg met dat dure sportschool abonnement! Foto’s en artikelen zien we wel extragratis op de internets!
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Als Osama er in geslaagd was nog één stevige aanslag in de VS te plegen ergens begin 2002, dan waren de Verenigde Staten echt hun vrijheid en grondwet kwijt geraakt.
Op deze en veel andere plekken is regelmatige afgegeven op het beleid van Bush in reactie op het terrorisme. Bush bashen kreeg het als label. In de reaguurders panelen waren er twee tegengeluiden te horen. Het eerste, begrijpelijke, is dat terrorisme nu eenmaal een andere aanpak vroeg. Het tweede tegengeluid was dat het toch allemaal niet zo slecht was als het werd voorgesteld.
Het eerste punt zal altijd wel discussies blijven opleveren. Het tweede punt is sinds vorige week ineens een stuk duidelijker geworden. Vanaf vlak na 11 september 2001 was de regering Bush heel hard bezig om allerlei grondrechten te omzeilen en van de president een dictator te maken in oorlogstijd. Militairen inzetten tegen de eigen burgers, massaal telefoons afluisteren, martelen en de pers het zwijgen opleggen waren toegestaan volgens de “juridische” memo’s van toen.
Dit blijkt nu president Obama besloten heeft om een aantal van die voorheen geheime memo’s vrij te geven.
Had Osama nog één keer een geintje uit kunnen halen, waren ze naadloos doorgeschakeld naar een totalitaire dictatuur onder het mom van “War on terror”. De machine was daarvoor al goed op gang gekomen.
Belangrijke vraag nu is, hoe kan het toch keer op keer gebeuren in de geschiedenis dat een machthebber de kans krijgt om met een leugen een land naar the dark side te leiden? Zijn er dan echt geen systemen te verzinnen waardoor dit onmogelijk wordt?
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.