De Britse krant The Independent kopt vandaag USA 2008: The Great Depression en dat komt hard aan bij het patriottistische Drudge Report die de kop gelijk doorkopt op haar eigen voorpagina. In het bijbehorende artikel wordt ingegaan op het groeiende aantal mensen in de Verenigde Staten dat afhankelijk is van de voedselbank. Inmiddels zouden 28 miljoen Amerikanen hun levensmiddelen krijgen via een bonnensysteem. Op een totale bevolking van 303 miljoen is dat bijna 10% en dat is best veel. In ieder geval is het het hoogste percentage sinds in 1960 in de VS begonnen werd met dit bonnensysteem. Maar hoe zuiver is het om een economische crisis enkel af te meten aan het aantal geregistreerden bij de voedselbank? In het Independent artikel wordt immers ook al gesteld dat de scherpe stijging van de afgelopen jaren mede is te wijten aan de automatisering van het systeem. Moderne armoede betekent namelijk dat je voedsel haalt met een electronische lidmaatschapskaart. Ook zou een betere voorlichting en grotere publiciteit voor een groeiende belangstelling bij de burger voor gebruik van de voedselbank zorgen. Een gevoel dat mij ook wel eens bekruipt als ik soortgelijke reportages over Nederlandse voedselbanken zie (disclaimer voor furieuze SP-ers: uiteraard wil ik hiermee niet de wel degelijk aantoonbare groeiende kloof tussen arm en rijk bagatelliseren). Toch stipt het artikel dat de VS in een Great Depression plaatst ook recente ontwikkelingen aan die een Amerikaanse armoedeval verklaren zoals het knappen van de Housing Bubble en een algemene stijging van de voedselprijzen. Dat het hebben van een mening als Europeaan / Nederlander / Brit over de Amerikaanse economie een licht ontvlambare business is liet onlangs dit Waanlinkje wel weer eens zien. Enwel daarom mag u hieronder geheel anoniem uw mening geven over de staat van de Amerikaanse economie, we gaan pollen:
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Smullen dit: Back at the American Embassy, Shultz assembled Donald Regan, John Poindexter, Paul Nitze, Richard Perle, Max Kampelman, Kenneth Adelman, and Poindexter’s military assistant, Robert Linhard, inside what Adelman calls “the smallest bubble ever built” — the Plexiglas security chamber, specially coated to repel electromagnetic radiation and mounted on blocks to limit acoustic transmissions, that is a feature of every U.S. Embassy in the world. Since the State Department had seen no need for extensive security arrangements for negotiating U.S. relations with little Iceland, the Reykjavik Embassy bubble was designed to hold only eight people. When Reagan arrived, the air-lock-like door swooshed and everyone stood up, bumping into each other and knocking over chairs in the confusion. Reagan put people at ease with a joke. “We could fill this thing up with water,” he said, gesturing, “and use it as a fish tank.” Adelman gave up his chair to the president and sat on the floor leaning against the tailored presidential legs, a compass rose of shoes touching his at the center of the circle.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Ralph Nader bespreekt (het gebrek aan) consumentenbescherming in VS en geeft aan wat er moet veranderen
