Flexinist

Ik ben er een geworden. Ondanks dat ze eigenlijk niet bestaan. Maar toch. Maar laten we bij het begin beginnen: de vleesconsumptie, bij ons in het westen maar ook in het algemeen, ligt veel te hoog. Dat is dramatisch voor het klimaat. Slecht voor de gezondheid. Er is allerlei gerotzooi in de vleessector. En last but not least is het ook heel zielig voor de dieren. Hoewel ‘zielig’ niet helemaal de lading dekt, als het gaat om het in erbarmelijke omstandigheden gevangenhouden van miljarden levende wezens. Een deel van de lezers ben ik nu al kwijt, die zitten, al het bewijs ten spijt, al schuimbekkend een commentje te tikken. Want zo gaat dat, als het gaat over minder vlees eten, dat roept heftige emoties op. Ook al zijn er eigenlijk wel belangrijkere dingen, zoals in dit geval het milieu en onze gezondheid. Zo zij het, ik schrijf dit stuk niet voor hen die nu al een rood waas voor ogen hebben.

Door: Foto: Vlees!
Foto: copyright ok. Gecheckt 13-10-2022

Van dichte deuren en hypocrisie

, door

COLUMN - Ben je hypocriet als je thuis vegetarisch eet, maar bij vrienden geen nee zegt tegen een kippenpootje?

Onlangs sprak iemand mij aan met:  ‘Hé, ik ken jou, jij blogt op Sargasso.’ Een geinig moment natuurlijk, maar daar bleef het niet bij. Hij kwam namelijk niet alleen om dat te zeggen, hij wilde met me in gesprek. Hij vroeg me hoe ik het vond als er heftige discussies ontstonden naar aanleiding van mijn blog. Was dat niet vervelend? Waarheidsgetrouw antwoordde ik dat ik het eigenlijk vooral interessant vind. Interessant om te zien wat het bij mensen losmaakt, of er nog argumenten voorbij komen die ik over het hoofd had gezien, hoe mensen het op zichzelf betrekken.

Maar mijn gesprekspartner had een kritische vervolgvraag achter de hand: gooide ik geen deuren dicht, als ik de dingen zo confronterend of provocerend opschreef? Joeg ik mensen dan niet vooral tegen me in het harnas? ‘Ik weet het niet,’ zei ik. ‘Ik denk dat het als een zeef werkt; sommige mensen haken af, sommige mensen raken juist geprikkeld.’ Een tekst wordt pas provocerend als iemand ervoor kiest hem zo te lezen. Gescheld zal je bij mij zeker niet vinden. Veel hangt daardoor af van de persoonlijke interpretatie.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: copyright ok. Gecheckt 13-10-2022

‘Griezelig fundamentalisme’, of toch niet…?

, door

COLUMN - Afgelopen week gebeurde er iets moois: ik kreeg een reactie op mijn blogserie. Dank daarvoor, Camiel van Altenborg. Niks zo fijn als input aangedragen krijgen, waar je vervolgens alleen maar op hoeft te reageren.

Laat ik beginnen met een korte samenvatting van Camiels punt. Het lijkt een tweeledig punt te zijn. Ten eerste zegt hij: doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Doe geen verkrampte, verwoede pogingen om ‘bewust’ te leven. Leef anderzijds ook niet op de pof. Hij noemt het ‘progressief calvinisme’. Zijn tweede punt: ‘Ik pleit voor een cultuuromslag, voor andere ideeën over wat wel en niet normaal is.’ Het eerste punt is gericht tegen mijn ‘griezelige fundamentalisme’. Het tweede punt is zijn alternatief daarvoor. Interessant.

Ok, een kleine analyse. Waarom zou iemand denken dat ik een griezelige fundamentalist ben? Omdat ik me kennelijk ‘in allerlei ongemakkelijke bochten’ wring, waar ik bovendien niet gelukkig van word. Ter illustratie hiervan haalt Camiel aan dat ik er (in mijn eigen woorden) ‘moeite’ voor schijn te moeten doen.

In plaats daarvan stelt Camiel voor dat we onbewust de ingesleten eetpatronen uit onze opvoeding naleven, want ‘zo hoort het nou eenmaal.’ Tegelijkertijd wil hij dus een cultuuromslag met andere ideeën over wat wel en niet normaal is.

Foto: copyright ok. Gecheckt 13-10-2022

Veganistische boterhammen

, door

COLUMN - Het is verbazingwekkend hoe snel je je een nieuwe levensstijl kunt aanmeten. Ook als het om veganistisch eten gaat. Maar je moet het wel echt willen.

De tijd vliegt voorbij. Ik denk steeds: ‘ik moet nu toch echt een keer die excursie naar een lokaal, kleinschalig, biologisch boerenbedrijf organiseren, zodat ik erover kan schrijven in mijn blog.’ Maar ik heb het moment nog niet gecreëerd.

Natuurlijk is het doel van zo’n uitstapje ook niet om mijn lezers erover te kunnen vertellen. Het doel was om de mogelijkheid open te houden om dierlijke producten te eten, als ik dat echt graag wilde, en ik de herkomst kende en daarachter kon staan. Feit is echter, dat ik me prima vermaak met dat veganistische eten.

Ik ben geen purist; ik maak steeds weer de afweging tussen de positieve milieueffecten en de hoeveelheid geluk die het eten van iets dierlijks al dan niet zal creëren. Meestal zijn die twee goed met elkaar in overeenstemming. Ik koop zelf dan ook slechts zeer sporadisch iets dat zuivel of ei bevat. Vlees koop ik nooit.

Met eten dat anderen me aanbieden ben ik wat minder strikt. Salade met wat kaas die een vriendin meeneemt? Ach, die salade heeft ze toch al, ze kent mijn motieven en bovendien eten we straks samen de veganistische hoofdmaaltijd. Dan kan ik die kaas wel over mijn hart en mijn tong verkrijgen – een zeer gelukbrengende smaaksensatie.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Elk onschuldig wezen

, door

[qvdd]

Als je terecht geschokt bent door de Noorse moorden, dan is het logisch dat je geschokt bent door de moord van elk onschuldig wezen. […] Miljoenen wezens worden elke dag routineus vermoord zodat McDonalds en KFC winst kunnen maken.

Zanger en uitgesproken veganist Morrissey, voormalig zanger van The Smiths, kreeg na het doen van soortgelijke uitspraken vorige week de complete Britse pers over zich heen. Heeft hij een punt, of is hij doorgeschoten in zijn veganisme.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lasagne van geroosterde aubergine met amandel en bloemkool

, door

Lasagne van geroosterde aubergine met amandel en bloemkool
veganistisch hoofdgerecht, 4 personen

4 grote aubergines, in dunne plakken
5 el zonnebloemolie
1 liter amandelmelk (natuurwinkel of zelfgemaakt)
75 g fijngemalen amandel
1/2 bloemkool
1 tl gerookt paprikapoeder
2 el amandelschaafsel
2 el gepelde pistachenoten

grove rasp
grote bakplaat, ingevet
ovenschaal (20 x 30 cm), ingevet

Verwarm de oven voor op 200 °C. Dep de aubergine goed droog. Bestrooi de aubergine met zout en peper naar smaak en bestrijk dun met olie. Leg de plakken op een bakplaat en bak in 20 minuten goudbruin, keer halverwege. Verwarm 3 el olie in een pan en roer de gemalen amandel hierdoor. Schenk er al roerende, in gedeelten, de amandelmelk bij, voeg de volgende scheut pas toe als de vorige geheel is gebonden, breng op smaak met zout en peper. Rasp de bloemkool fijn. Bedek de ovenschaal met een laagje geroosterde aubergine. Strooi hierover wat geraspte bloemkool met een mespunt gerookt paprikapoeder en zout en peper naar smaak. Schenk er wat amandelsaus over. Maak enkele laagjes met aubergine, bloemkool en amandelsaus, eindig met een laagje aubergine. Bestrooi het gerecht met geschaafde amandel en de pistachenoten en bak het in 30-40 minuten in het midden van de oven gaar. Lekker met een groene salade.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rodekoolsalade met bloedsinaasappel en avocado

, door

foto Andrei Tchernikov, recept & foodstyling Fiona Ivanov

Rodekoolsalade met bloedsinaasappel en avocado
veganistisch lunch-, voor- of bijgerecht, 4 personen

500 g rodekool
1 el sherryazijn
2 bloedsinaasappels
1 rijpe avocado
3 el avocadoolie

Schaaf de rodekool in flinterdunne reepjes. Strooi wat zout naar smaak en de azijn over de kool en kneed dit zout met schone handen door de kool, zorg dat elk stukje goed gekneed wordt: hierdoor wordt de kool zachter, makkelijker verteerbaar en bovendien smaakt het beter. Laat de kool enige tijd staan. Snijd boven- en onderkant van de sinaasappel, zet ze rechtop op het werkvlak en snijd de schil eraf. Snijd de sinaasappels in plakken en vang het vocht op. Snijd de avocado in plakken en besprenkel met het sinaasappelsap. Meng de rodekool met de sinaasappel en avocado. Druppel de avocadoolie erover en bestrooi met versgemalen peper.

foto Andrei Tchernikov

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rijstvelpakketje met radijs, avocado en tofu

, door

Foto Andrei Tchernikov

De Flexitariër gelooft dat je met groenten, granen, kruiden, vruchten, bloemen, wieren, noten en zaden heel fijne maaltijden kunt samenstellen. Smaakt een gerecht echter beter met wat bouillon, vis of een eitje erbij dan doet de Flexitariër daar niet moeilijk over. De Flexitariër houdt niet van dogma’s in het eten. De Flexitariër is een samenwerking tussen fotograaf Andrei Tchernikov en receptontwikkelaar Fiona Ivanov.

Rijstvelpakketje met radijs, avocado & tofu
veganistische borrelhap, 30 stuks

300 g tofu
2 el sesamolie
50 ml Japanse sojasaus
2 rijpe avocado’s
1 limoen, geperst
30 rijstvellen
1 vel nori (zeewier)
1 bos radijsjes, in plakjes

Dep de tofu goed droog en snijd in dunne lange plakken. Verwarm de olie en bak hierin de tofu goudbruin, voeg op het laatst 3 el sojasaus erbij en laat afkoelen. Snijd de avocado’s in plakken, bewaar tot gebruik in de heflt van het limoensap. Doe heet water in een grote bak. Week een rijstvel enkele seconden in het water tot het zacht wordt en leg op een werkvlak. Knip de zeewier in dunne reepjes. Verdeel wat tofu, avocado, radijs en nori op het rijstvel, vouw de onderkant en zijkanten eromheen en rol het rijstvel strak op, het blijft vanzelf plakken. Herhaal dit met de rest van de rijstvellen en overige ingredienten. Zorg dat het water heet blijft, verhit het indien nodig opnieuw. Roer de rest van de sojasaus om met de rest van het limoensap en serveer dit als dipsaus bij de rijstpakketjes. Lekker met ijskoude wodka.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Volgende