De stad als permanent militair project

De stad wordt steeds meer het terrein van permanente militaire bemoeienis. Niet alleen in ondemocratische ontwikkelingslanden worden steden in toenemende mate volgens de militaire logica bestuurd, ook het rijke Noorden en in de financiële centra raken de steden doordesemd met het New Militairy Urbanism, zegt de Britse socioloog/geograaf Stephen Graham in zijn nieuwe boek Cities under siege: the new military urbanism (via bol.com). Een ontwikkeling die ook in Nederland speelt. Nu meer dan de helft van de wereldbevolking in steden, en in het bijzonder metropolen woont, hoeft aan het economische, strategische en culturele belang van steden niet meer getwijfeld te worden. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat de legers wereldwijd zich steeds meer bekwamen in urban warfare, vanuit de gedachte dat wie de steden controleert, de toekomst beheerst. Maar het gaat niet alleen om militaire strategie en geopolitiek. De militarisering van steden verloopt ook volgens een minder opzichtige lijn. Volgens Graham is beheersing het toverwoord van de 21ste eeuw. Het valt hem op dat als het om steden gaat, de traditionele scheidslijnen tussen politie en leger, lokaal en (inter)nationaal bestuur, burgers en opstandelingen vervagen. Dat is natuurlijk een uitkomst van globalisering.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige