Jongeren in Nederland: top of flop?

In elke jongere schuilt een Ciske de Rat. De jeugd van tegenwoordig glijdt af, als je de media moet geloven. Kommer en kwel, hel en verdoemenis! Ze groeien op voor galg en rad. Het is aan de orde van de dag: vernielingen, geluidsoverlast en straatbendes die buurtbewoners intimideren. Tijd voor weer wat schriftelijke vragen in de Tweede Kamer. Maar gaat het wel zo slecht met onze jongeren? Het is maar net naar welke cijfers over jongeren je kijkt. Als je aanneemt dat een stijgend aantal jongeren dat onderwijs volgt een positieve ontwikkeling is, dan kunnen vanavond de kurken knallen. Cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek laten zien dat de laatste vijf jaar het aandeel jongeren tot 25 jaar dat deelneemt aan onderwijs stijgt.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Twee keer een GC-promotie

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Cover van mijn proefschrift, ontworpen door Maarten van Kempen

Tussen het schrijven over wetenschap door  heb ik de afgelopen jaren niet geheel stilgezeten. En al dat monnikenwerk zal zich – deo volente – dan morgen eindelijk uitbetalen als ik mijn proefschrift mag verdedigen. Daarbij komt het gelukkig toeval dat precies één dag later de verdediging van een tweede GC-redacteur, Mark,  plaatsheeft. Dit leek me een aardige aanleiding om van de WW van deze week maar een duo-ego-document te maken. En daarbij, ik kan mijn stresshoofd toch niet op iets anders focussen.

Om de verschillende proefschriften te promoten vraagt de Universiteit van Amsterdam haar promovendi om voor een eventueel persbericht een samenvatting te schrijven. En nu ben ik in de gelukkige positie dat ik tot de redactie van een weblog behoor. Eén en één is twee. Het originele persbericht, dat in een superkorte vorm mijn werk zou moeten samenvatten, volgt dus hieronder:

Tot welke kunststroming behoorde Vincent van Gogh? Met wie werkte hij samen en in welke stijl schilderden die kunstenaars dan? En van wanneer tot wanneer leefde van Gogh eigenlijk? Op al deze vragen kan je het antwoord vinden op het World Wide Web, maar dat kost je wel enige zoektijd en –moeite. Her en der verspreid staan uitspraken over bijvoorbeeld kunstenaars, stijlen en tijdsperiodes.

Maar door deze kennis expliciet in een zoeksysteem aan elkaar te koppelen kunnen allerlei verbanden en overeenkomsten automatisch gevonden worden. Tijdens zijn promotieonderzoek ontwikkelde onderzoeker Viktor de Boer computerprogramma’s die losse feiten over ons cultureel erfgoed uit de losse internetpagina’s destilleren. Deze programma’s maken gebruik van het feit dat informatie op het Internet vaak –en in vele verschillende vormen- voorkomt. Deze overvloed maakt het mogelijk om informatie van verschillende bronnen te combineren en op die manier de juiste informatie van de onjuiste te onderscheiden.

In de prijswinnende web-applicatie die door het MultimediaN E-culture project werd ontwikkeld worden deze losse feitjes vervolgens aan elkaar gekoppeld. Hierdoor ontstaat uitgebreid netwerk van kennis over ons cultureel erfgoed dat snel en automatisch doorzoekbaar is.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Spionage

[qvdd]

“Het gaat om militaire spionage en de bestrijding daarvan moet je niet bij onderwijsinstellingen leggen. Als iemand aan alle vereisten voldoet om te worden toegelaten, wat moeten wij dan nog doen? Wij kunnen niet aan iemands oren zien of hij dan toch een risico vormt.”

Technische Universiteit Twente vindt dat universiteiten niet verantwoordelijk zijn voor het opsporen van buitenlandse spionnen. De AIVD stelde onlangs dat vooral de technische universiteiten doelwit zijn van allerlei spionnen, die zich voordoen als studenten en onderzoekers om informatie over biotechnologie, nanotechnologie en kernfysica door te spelen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Niet nog meer bezuinigen op het hoger onderwijs

SaillantLOGO Al sinds Lubbers wordt er te weinig geïnvesteerd in het hoger onderwijs, maar nu dreigt men ook nog de basisbeurs af te schaffen. Het collegegeld, boeken, huur en levensonderhoud etc vormen al een forse investering. Daarom is het een slecht idee om het hoger onderwijs door nog meer financiële prikkels nog minder toegankelijk te maken.

Studenten bezetten in diverse steden collegezalen en universiteitsgebouwen en terecht. Hoewel dit en voorgaande kabinetten altijd hun mond vol hebben van de kenniseconomie, blijft het altijd bij een mondelinge belijdenis. Het volgende onzalige plan is om de basisbeurs in te ruilen voor een ‘sociaal leenstelsel’. Dat klinkt mooi, want het is een sociaal stelsel, maar is de facto gewoon een keiharde bezuiniging op het hoger onderwijs welke eufemistische naam je er ook aan geeft. Bovendien is het een maatregel die de minst draagkrachtige potentiële studenten zal raken, want die moeten hoe dan ook duizenden toekomstige euro’s per jaar extra investeren. En juist zij zullen hun beslissing om al dan niet te gaan studeren hier eventueel door laten beïnvloeden.

De VSNU staat niet per definitie negatief tegenover de omzetting naar een sociaal leenstelsel, maar dan wel onder voorwaarde dat het vrijgekomen geld in het onderwijs wordt geïnvesteerd. Dat lijkt me nou juist niet de bedoeling van het kabinet. Bezuinigen heeft zo weinig zin als je het langs een andere weg weer in hetzelfde investeert.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Minister van Onderwijs: het is ook nooit goed

Tijdens het reces en de zomervakantie gaat de onderwijsjournalistiek onvermoeibaar door. Dit artikel verscheen ook op VKbanen.

hbsGeen minister van Onderwijs is er in de afgelopen decennia zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Zijn het niet de studenten en leerlingen, dan zijn het de docenten die hun onvrede uiten. Zijn die het niet, dan zijn er de ouders of de onderwijsinstanties die klagen. En dan is er ook nog kritiek van collega politici.

VVD-minister Loek Hermans leek eind jaren 90 van de vorige eeuw weinig klachten te horen, een kabinet met veel geld levert de minste weerstand op in het onderwijsveld. Maar ook in de slotfase van diens ministerschap kwam de smet: de hbo-fraude. Nee, dan minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen Theo Bot, die in twee jaar tijd (1963 – 1965) weinig kon uitvoeren doordat diens kopzorgen tijdens het Kabinet-Marijnen vooral veroorzaakt werden door het omroepbestel, waarover het kabinet zou struikelen.

Over alle ministers kan wel wat worden gezegd, maar het onderwijs lijkt wel heel gevoelig te liggen. Misschien omdat we allemaal op school hebben gezeten en er allemaal zo onze ideeën over hebben. We horen zowel lof als kritiek op heden en verleden. En niemand heeft echt het antwoord op de problemen. Een duik in de geschiedenis van een halve eeuw ministeries van onderwijs.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende