‘Turkse protesten vooral democratische middelvinger naar autoritaire overheid’

Waar sociaal historicus Zihni Özdil de protestbeweging rond het Taksimplein en Gezi park vooral uitlegt als een oppositie tegen de macht van de AK-partij van premier Erdogan, neemt cultureel antropoloog Sinan Çankaya iets anders waar: De protesten bogen volgens hem wel degelijk op steun onder zeer diverse groeperingen van de Turkse bevolking, en geven aan dat brede lagen van die bevolking de autoritaire stijl van regeren door de Turkse overheid - nu belichaamd door premier Erdogan - zat zijn, ongeacht welke partij er aan de macht is. What resonates among the different protestors are the dynamics surrounding the initial events: a failure of the government and the prime minister to involve citizens as co-producers and owners in the democratic process, decision-making and the future of Turkey. The obvious police brutality toward the first Gezi park demonstrators is the most manifest and visual refusal of the government to listen to the wishes, demands, dreams and hopes of its citizens. At its core, the underlying causes for the nationwide protests are (1) the unwillingness of the authoritarian government, institutions and especially the prime minister to accommodate pluralistic democratic values and lifestyles and (2) the lack of robust democratic arenas and fields for citizens to channel their discontent on democratic representation, inclusion and freedom. Volgens de cultureel-antropoloog is er wel wat meer aan de hand dan alleen oppositie tegen de 'islamisering' van de Turkse politiek door de AKP of de macht van de conservatief-islamitische nouveau riche: tal van groeperingen - ook apolitieke betogers, liberaal-progressieven, Koerden, Alevieten en anderen - hebben zich aangesloten bij de protesten, uit een heel scala aan grieven. Dat mensen het autoritarisme van de overheid niet langer pikken, is een democratische stap voorwaarts, aldus Çankaya. All in all, the recent protests should be interpreted as another step in the long, slow, painful and difficult democratization process of Turkey. A democracy with many flaws and with weak institutions. However, today it’s not the army that checks and balances in Turkey, but the people. There is hope.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.