Closing Time | In The Wake Of Poseidon

https://www.youtube.com/watch?v=J1JjOpXsJ7A King Crimson, vast een hele goeie band, maar ik heb er geen platen van en ben er niet mee opgegroeid. Hun oeuvre ken ik niet, eigenlijk ken ik maar twee nummers van hen: Starless en In The Wake Of Poseidon.  Die hoorde ik wel ‘ns als ik bij een vriend op bezoek kwam, nee, die hoorde ik altijd als ik bij die vriend op bezoek kwam. Een Fan. Obsessief. En ik was na een tijdje ook in staat om de hoes van de elpee Red van een afstand te herkennen: ojee, daar kwam Starless weer aan. Maar ook al was ik zelf meer into new wave achtige toestanden, die muziek van King Crimson had wel wat. En in het bijzonder het drumwerk op In The Wake Of Poseidon. Deed die gast nou maar wat? Gaf hij nou gewoon een roffel als hij dacht dat het hem uitkwam? Gaf hij nou gewoon een klap en een tik op een willekeurig moment? Hoe bepaalde hij nou wanneer hij moest slaan? Het drumwerk klonk zo anders dan in de doorsnee popdeuntjes. Michael Giles was die intrigerende drummer, lees ik dus vandaag pas. Maar het paste zo goed in de song wat hij deed, dus er zal vast wel een gedachte en een repetitie aan vooraf aan zijn gegaan. Dat de rest van de band ermee akkoord ging. En dat het zo op de plaat kwam. En een mens droomt wel ‘ns, nietwaar, en ik dacht toen wel ‘ns, als ik kon drummen, en ik mocht een song uitkiezen, dan zou ik wel willen drummen in In The Wake Of Poseidon. In welk nummer of in welke band had u in uw dromen wel willen drummen?

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.