Buma: ‘Benoeming nieuwe ombudsman was een puinhoop’

Wellicht ten overvloede de achtergrond: Een oude uitspraak over een Marokkaanse taxichauffeur achtervolgde Van Woerkom afgelopen week rondom zijn voordracht als ombudsman. Hij zei vier jaar geleden dat hij zijn vrouw liever niet met de taxi laat gaan, omdat er nog wel eens een Marokkaan achter het stuur kan zitten. De Marokkaanse gemeenschap vond daarom dat Van Woerkom geen ombudsman kon worden. Dat vond ook voor een deel van de Tweede Kamer, die donderdag uiteindelijk in meerderheid voor de benoeming stemde. Van de 144 aanwezige Kamerleden stemden 91 voor Van Woerkom. En dit is wat Buma ervan vond: De fractievoorzitter concludeerde dat het blijkbaar ‘een heel kwetsbare keuze is’ om je kandidaat te stellen voor zo’n belangrijke functie. [...] De andere kant van het verhaal is volgens de CDA’er dat ‘men het recht heeft om dit te doen’. Maar dat de Kamer een week lang loopt ‘te stuiteren’ terwijl het ‘gewoon gaat om de benoeming van iemand’ gaat hem te ver. “Er wordt te veel naar de politiek van de dag gekeken en niet naar de komende zes jaar.” Want de delicate gevoelens van mild(?)-racistische prominenten moeten worden beschermd tegen volksvertegenwoordigers? Het is alleszins de moeite om ook Bas Heijne hierover te lezen: O, de nieuwe gepikeerdheid van de politieke klasse! Het volk begrijpt niet meer wat politiek is, weet niet hoe de dingen gaan, en steekt zomaar een spaak in ieder goed geolied wiel, gewoon omdat het kan. De gevestigde orde krijgt almaar te maken met ongericht populisme en stemmingmakerij – zo kan je je werk niet doen. Men voelt zich in toenemende mate onbegrepen. En geïrriteerd.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.