Stille tocht

Ik heb niets met stille tochten. Een keer heb ik meegelopen. Dat was volgens mij de eerste stille tocht die er werd georganiseerd in Nederland op zo’n grote schaal. Pim Fortuyn was net doodgeschoten en daar was ik behoorlijk van ondersteboven. Je schiet hier geen mensen neer als je het niet met ze eens bent, dan ga je praten. Of je besluit het oneens te zijn, je besluit dat een verschil van mening ook goed is. Maar iemand zomaar neerschieten, kom op zeg. Dat meelopen in die tocht, daar had ik al heel snel spijt van. De sfeer was best agressief, de mensen waren boos, het voelde voor mij heel erg ongemakkelijk om er tussen te lopen. Eerlijk gezegd merkte ik dat ik daar niets te zoeken had. Ik was ondersteboven van het schietincident, maar ik had geen band met Fortuyn, kende de man niet persoonlijk en had niets met zijn ideeën en waar ik dacht in een stil protest tegen het lukraak omver knallen van mensen te lopen, liep ik tussen woedende Fortuyn-fans. De stille tocht blijkt niet mijn ding.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.