What if companies had to pay?

A recent report shows the cost of various industries on our natural capital. The environment is a public good. We all share and depend on clean water, a stable atmosphere, and abundant biodiversity for survival, not to mention health and societal well-being. But under our current global economy, industries can often destroy and pollute the environment—degrading public health and communities—without paying adequate compensation to the public good. Economists call this process "externalizing costs," i.e. the cost of environmental degradation in many cases is borne by society, instead of the companies that cause it. A new report from TEEB (The Economics of Ecosystems and Biodiversity), conducted by Trucost, highlights the scale of the problem: unpriced natural capital (i.e. that which is not taken into account by the global market) was worth $7.3 trillion in 2009, equal to 13 percent of that year's global economic output. In other words, under our current economic system companies are forcing global society, their governments, and future generations to pick up a $7.3 trillion tab, and that was just in 2009. Just as importantly, the study found that none of the "high impact" industries would be profitable if they accounted for their natural capital.

Peabody Energy vraagt faillissement aan

Peabody Energy, het grootste kolenmijnbouwbedrijf van de VS, heeft faillissement aangevraagd onder chapter 11. De aanvraag is een gevolg van de dalende kolenprijs en van de grote schulden die Peabody aanging om in 2011 voor 4 miljard dollar het Australische mijnbouwbedrijf MacArthur Coal Ltd. over te nemen. Ook is het niet gelukt om een koper te vinden voor de mijnen in New Mexico en  Colorado.

Volgens analisten van Bloomberg betekent het faillissement niet het einde van kolen, maar is het een teken van een krimpende sector. Peabody zelf lanceerde een aantal jaar geleden nog een campagne waarin ze kolen positioneerde als oplossing tegen energiearmoede.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.