Grieken zijn niet lui

Volgens onderzoek in The Lancet zijn Grieken helemaal niet lui. Toegegeven, ook ik kan het me haast niet voorstellen, maar de Grieken zijn behoorlijk beweeglijk. Misschien is het het bordengooien, of al die sirtaki's die te pas en te onpas gedanst moeten worden, maar Grieken zijn het meest beweeglijke volkje in Europa. The Lancet publiceerde vandaag een internationaal vergelijkend onderzoek naar fysieke activiteit, of liever gezegd, inactiviteit. The Guardian zette deze cijfers mooi op een rij (thank you very much indeed). Fysieke inactiviteit is als je de volgende zaken niet doet:

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gelegenheid tot dansen

Waarin de auteur mijmert over de louterende werking van verliezen, zijn waardering voor Ronaldo uitspreekt en een voorzichtige voorspelling doet.

Het beloofde heel even een bloedstollend spannende 90 minuten te worden, maar toen Portugal na dat eerste Nederlandse doelpunt kans na kans creëerde waarvan Ronaldo er één benutte, wist ik vrij snel: we kunnen ons boeltje bij mekaar gaan rapen. Voor de vorm veerde ik bij elk Nederlands kansje nog wel even op, maar dat was niet meer dan een oppervlakkige reflex, een vastgeroeste gewoonte. Diep in mij had zich reeds een aangename rust genesteld.

En die aangename rust zorgde ervoor dat ik tijdens de tweede helft op een zeer prettige en waardige manier afscheid kon nemen van dit EK. In plaats van een hevige doodsstrijd, ging Oranje rustig heen en kregen wij een kleine drie kwartier de tijd om aan het idee te wennen. Langzaam kwam ik los van de werkelijkheid, zakte dieper en dieper weg in een gelukzalige roes. Dat spelletje op het veld, die driftig rennende mannetjes, de ernst van alles (ik zag later Mark van Bommel, in gesprek met zijn schoonvader, zijn hand voor de mond houden om te voorkomen dat liplezers zijn woorden zouden ontcijferen), het stelde allemaal niks meer voor, ik zag enkel nog het komische. De morfine deed z’n werk. Wij werden langzaam en geleidelijk, op een zachtaardige en humane manier, verlost van het aardse lijden. Heerlijk.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | Sportzomer

Het lijkt wel of de zomer uit louter sport bestaat. Tot 1 juli het EK voetbal, gevolgd door het tennis op Wimbledon (25 juni – 8 juli), de Tour de France (30 juni – 22 juli), de Nijmeegse Vierdaagse (17 – 20 juli) en de moeder aller sporten, de Olympische Spelen, van  27 juli tot 12 augustus. Na onze editie over voetbal en kunst, nu wat andere sporten en kunst.

De tennistoernooien op Roland Garros en Wimbledon leveren elke keer weer discussies over gras en gravel. Op welke ondergrond wordt het mooiste tennis gespeeld? Laurent Perbos biedt meer mogelijkheden.


Om hier te tennissen moet je die sport met roeien of zwemmen combineren.

Fietsen en kunst. Al eens de Tour de France-sculptuur gezien bij Pau, een van de roemruchte etappefinishplaatsen van de Tour?


Leuk idee om de Tourrenners eens te laten finishen onder deze, van fietsen gemaakte triomfboog van Mark Grieve en Ilana Spector?

Op de afbeelding boven dit artikel zie je de Olympische fiets van de Chinees Meng Jie. Hij wilde er het land mee door rijden ter ere van de Olympische Spelen in 2008. De BBC had er een filmpje over.
De komende Olympische Spelen gaan gepaard met veel kunst. In Art in the Park, kunst op het Olympische terrein,  kun je o.a. deze sculptuur van Monica Bonvicini zien. Zo ziet Run er bij nacht en bij dag uit. De BBC toont meer kunstwerken.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kijkcijfers: Champions League-finale van minuut tot minuut

DATA - Jaap Meijers (@tjaap) is freelance journalist en gelegenheidsvoetbalkijker. Hij vroeg de gedetailleerde kijkcijfers op van de voetbalfinale en maakte een korte analyse.

Zelfs minder grote voetbalfans willen nog wel kijken naar een pot die ergens om gaat. Naar de Champions League-finale tussen Bayern München en Chelsea keken afgelopen zaterdag maar liefst 2,5 miljoen Nederlanders.

Maar dat aantal is een gemiddelde over de hele wedstrijd. Hoe verloopt het kijkcijfer gedurende de wedstrijd? Zappen mensen weg bij gemiste schoten op doel? Of houden ze het voor gezien als een van beide teams aan de winnende hand is?

De Stichting Kijkonderzoek (SKO) houdt van minuut tot minuut bij hoeveel mensen naar een bepaald tv-programma kijken. Zoals je ziet in de grafiek was het verloop tijdens deze finale vrij voorspelbaar: het aantal kijkers neemt toe in de loop van de wedstrijd. Tijdens de rust gaat een half miljoen mensen zappen, maar zij komen terug als de tweede helft begint. Aan het eind van de wedstrijd -Chelsea wint na strafschoppen- zitten ruim 3,4 miljoen mensen te kijken.


Het verloop van de wedstrijd kunnen we teruglezen op de site van de UEFA en op het liveblog van het NRC.

Het is natte-vinger-werk, maar zo te zien kunnen sommige schommelingen wel verklaard worden uit het spelverloop.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende