Na het vreetfestijn: ff gezond en makkelijk (1) Soep van geroosterde groente

Na het vreetfestijn dat Kerstmis heet, hebben de meeste mensen wel behoefte aan wat lichter en vooral makkelijk te maken voedsel. En die worden op hun wenken bediend, want de komende dagen plaats ik een aantal recepten. We beginnen met een heerlijk soepje van geroosterde groenten. Die, afhankelijk van je voorkeur, kan dienen als voorgerecht, of uitgebreid met brood en smeersels ook als hoofdmaaltijd gegeten kan worden. Dat laatste lijkt me vooral de dag na kerst wel de beste optie. Hartstikke gezond na al dat overdadige gedoe. Je hebt er ook weinig werk aan en het staat met een half uurtje op tafel. Elke nitwit die meer kan dan water koken, en die enigszins ontwikkelde smaakpapillen heeft, moet dit met gemak aankunnen.

Door: Foto: Bron: eigen foto KvdS
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Uit de Sargasso redactievergaderingfiles: georganiseerd daten met vrouwen uit Oekraïne (deel II)

Crachàt, Michiel Maas, Mark, Jorn, EIEI, Carlos, S’z, Larie en ik staan een kek kwartiertje later bibberend in de grot van Marcel van Dam. Er staan twaalf tuinstoelen opgesteld in rijen van drie. Op een stenen verhoging torent een zetel boven alles uit. De zetel is bekleed met een tijgervelletje. Op een van de tuinstoelen zit Steeph, te turen naar zijn laptop op schoot. ‘Steeph, altijd bezig met nieuwe visies en artikelen die nu eens echt onderbouwd zijn. Met argumenten! Nou, dat had je niet in mijn tijd bij de VARA. Vera stond dat niet toe. Denken is niet voor mannen weggelegd, vond ze. En dan moest je bij haar in de redactiekamer komen. Iets met straf, en zo.’ Marcel maakt een wegwerpgebaar. ‘Jij, vrouwpersoon. Warm mijn tomatenbonensoep op. Daarna kan je jezelf nuttig maken door te notuleren. De rest; zit. Ik zal weldra mijn commerciële plannen voor Sargasso onthullen.’ Ik loop naar de open keuken en roer door de soep. Terwijl de donkerrode substantie langzaam begint te borrelen, gaat Marcel van Dam op de zetel zitten. Hij zet een leesbril op, schraapt zijn keel en begint van een A4 papier voor te lezen.

‘Arbeiders van Sargasso, vrouwpersoon en klapvee, welkom. Welkom op deze legendarische nacht. Ik noem het alvast de Nacht van Dam! Goed. Sinds het Duyvendakdrama zijn de arbeiders, linkse denkers en mensen met een hart voor een duurzaam en ecologisch verantwoorde samenleving verenigd in de terugneukactie. Om een daadwerkelijk vuist te kunnen maken hebben wij fondsen nodig, harde pegels. Mister Cash. Ping ping. Mark steekt enthousiast zijn hand op. ‘Meneer van Dam! U bedoelt dat wij op Sargasso de voordelen gaan benadrukken van online pokeren? Dat elk artikel van Carlos eindigt met een zogenaamde gratis chip die ingezet kan worden tijdens een toernooi?’ Marcel van Dam schudt zijn hoofd. ‘Nee, arbeider. Het kan beter. Wij verdienen zoveel meer. Elke banner en advertorial – de draaikont onder de advertenties; wat is ‘ie nou? Een mening of een advertentie? – op Sargasso zal voortaan direct doorlinken naar een reisbureau voor georganiseerd daten met vrouwpersonen uit Oekraïne. Voor elke date ontvangen we duizend dollar. Met de respons zit het snor. Welke linksdragende verzetsman valt niet voor de meelijwekkende blik van een ondervoed vrouwspersoon? Denk Hanneke Groenteman! Agnes Kant!’ Marcel van Dam knikt zijn publiek toe met een alwetende blik in zijn ogen. Larie trekt aan de arm van S’z. ‘Dat doet me denken aan die tijd…dat ik in de woestijn aan het mediteren was…op zoek naar zingeving, raison d’etre…ik zag twee gesluierde harem vrouwen, op zoek naar…mij…het was als een droom…’ S’z fluistert in het oor van Larie:’Je bedoelt de film Lawrence of Arabia? Met Peter O’Toole als Lawrence?’ Larie kijkt heel blij.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.