Kristallnacht

Wij, het klootsjesvolk, zijn onvoldoende dankbaar ten opzichte van de 1%. En dat, zo vinden ze bij The Wall Street Journal, doet duistere tijden uit het verleden herleven. Een tijdje terug stuurde Tom Perkins, een 82-jarige miljardair en mede-oprichter van een succesvolle venture capital firm, een ingezonden brief naar de redactie van The Wall Street Journal. In deze brief wees een boze Perkins op de onheilspellende paralellen tussen de demonisering van de rijken in de VS en de demonisering van de Joden in Nazi-Duitsland: [...] I would call attention to the parallels of fascist Nazi Germany to its war on its "one percent," namely its Jews, to the progressive war on the American one percent, namely the "rich." […] This is a very dangerous drift in our American thinking. Kristallnacht was unthinkable in 1930; is its descendant "progressive" radicalism unthinkable now? Ik zou wel eens van Joodse overlevende die de jaren dertig in Duitsland heeft meegemaakt, willen horen wat deze van Perkins' vergelijking vindt. Stelselmatige, gewelddadige intimidatie, beroepsverboden, ontneming van het staatsburgerschap en – uiteindelijk – massamoord op industriële schaal is te vergelijken met oproepen om een einde te maken aan de groeiende inkomensongelijkheid, met pleidooien dat de allerrijksten eindelijk weer eens hun fair share gaan betalen?

Door: Foto: Afbeelding Deutsches Bundesarchiv/Wikipedia copyright ok. Gecheckt 10-02-2022
Waan van de dag

Juichen voor de bad guy: ‘The Wolf of Wall Street’ door de ogen van financiële professionals

, door

Martin Scorseses nieuwe film The Wolf of Wall Street, over de veroordeelde fraudeur Jordan Belfort, draaide ook in een bioscoop in het hart van downtown Manhatten.

Anekdote ≠ data (uiteraard), maar toch:

Disturbing: Belfort’s decadence.

Equally disturbing: the finance-heavy audience’s gleeful reaction to his behavior and legal wrongdoings. […]

At one point later in the movie, the feds get Belfort to wear a wire to implicate others at his firm. Meeting with his No. 2, Belfort slides over a piece of paper: “Don’t incriminate yourself. I am wearing a wire.”

And the crowd goes wild. Don’t rat! Stand by your firm!

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Matt Stoller (cc)

De rijken zijn altijd de lul

, door

ACHTERGROND - Ontmoet de nieuwe verdrukten der aarde in ’the ol’ US of A’.

Iets meer dan een week geleden gaf Robert Benmosche, de nieuwe CEO van AIG, in een interview met The Wall Street Journal alsnog commentaar op de wijdverbreide woede die in maart 2009 was ontstaan over het voornemen van het bedrijf om in maart 2009 maar liefst 218 miljoen dollar aan bonussen uit te keren.

AIG, zo herinneren we ons misschien nog wel, was een van de hoofdrolspelers in de financiële crash van 2008. Het bedrijf leed in het vierde kwartaal van 2008 een verlies van 62 miljard dollar en moest zodoende met belastinggeld overeind worden gehouden. Om dat soort prestaties te belonen met 218 miljoen dollar lijkt dan inderdaad wat merkwaardig, om het zachtjes uit te drukken.

Benmosche ziet dat echter heel anders:

The uproar over bonuses was intended to stir public anger, to get everybody out there with their pitchforks and their hangman nooses, and all that – sort of like what we did in the Deep South [decades ago]. And I think it was just as bad and just as wrong.

Ofwel: woede vanwege het feit dat dezelfde figuren die de economie aan gort speculeerden zichzelf vervolgens met honderden miljoenen dollars aan bonussen verrijken, is hetzelfde als het begaan van raciaal gemotiveerde moorden, aldus de bepaald niet onbemiddelde Benmosche.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.