Gewaardeerd voltijd Sargassoreaguurder en reliwatcher HansR zoekt zijn zaken graag grondig uit. Vandaag vergast hij ons op een uiteenzetting over de historische verwovenheid tussen de kerk en geweld, met voetnoten en al (kun je nagaan). Vanaf het Romeinse keizerrijk tot aan de dag van vandaag tekent zich onmiskenbaar een patroon af van een kerk die een vinger in de pap had bij alle Westerse oorlogen (binnen en buiten Europa). En een kerk die het zwaard zo behendig heeft leren hanteren, doet daar echt geen afstand van. Voorlopig kunnen we, ondanks vrome beloften, dus niet verwachten dat de kerk zich zal bekeren tot een zuiver vreedzaam geestelijk domein. De Roomse kerk heeft altijd bescherming van de seculiere machthebbers gezocht. Eerst bescherming voor zichzelf binnen de staat (Romeinse periode) die ze vond bij Keizer Constantijn en vervolgens voor bescherming tegen invallers (periode na de volksverhuizingen) die ze vond bij Clovis en de volgende Franse koningen. Patricius Romanorum. Na een overgangsperiode zocht ze bij de seculiere machthebbers bescherming en verdediging van het geloof. Frankrijk en Duitsland met name. De paus verzocht een seculier heerser Het Zwaard van de Kerk te zijn. De seculiere macht kreeg daarvoor in ruil de steun van de kerk. In de na-romeinse periode (rond het jaar 500) is dat overduidelijk (Romeinse) kennis geweest voor barbaren die een grote achterstand hadden. In latere periodes is dat beteugeling van het volk geweest op een steeds veranderende en manipulerende wijze. Zo kwam de wisselwerking tussen staat en kerk tot stand. Het geestelijk en het tijdelijk zwaard werden beiden genoemd. Maar het was niet altijd duidelijk wie de baas was. Uiteindelijk werd dat de kerk.
“At the mosque, occasionally, people ask why we send the children here, but there is no antagonism whatsoever, and neither is there from anyone in our family. In fact, it was a big family decision to try and get them into King David. This is the real world. This is the way real people do things in the real world. All the violence and prejudice and problems – that’s not real, that’s just what you see on the news.”
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Zelden heb ik iemand zo blijmoedig een inval zien ondergaan als Maurice de Hond gisteren. Maurice zat waarschijnlijk net vredig met een kopje thee en een speculaasje Will & Grace te kijken- de thermostaat lekker hoog, de bloemetjesgordijnen gesloten, het parkietje even uit zijn kooitje- toen een knokig team van De Nationale Recherche zijn woning binnenviel om zijn computers in beslag te nemen. Zelf raak ik al hevig ontzet door een paar schilders in mijn tuin, maar Maurice stond in de deuropening vrolijk een leger verslaggevers te woord over een elftal ambtenaren dat zojuist twee en een half uur lang zijn huis overhoop had gehaald. Een sterke persoonlijkheid, die Maurice. En goed in opruimen waarschijnlijk.
Want dat is eigenlijk ook wat De Hond voor ogen staat bij zijn kruistocht tegen het OM: de rommel opruimen. De Deventer moordzaak schijnt namelijk een zooitje te zijn, met als klap op de vuurpijl de dubieuze veroordeling van Ernest Louwes. In het aangeharkte universum van De Hond hoort rechtspraak schoon en fris te zijn. Vandaar zijn onstuitbare campagne om in deze zaak alle losse eindjes weg te werken. Het staat anders zo slordig.
Inmiddels mag hij klusjesman Michaël de J. niet meer openlijk als moordenaar van weduwe Wittenberg aanwijzen. Dus wie ben ik om dat wel te doen, maar laten we wel wezen: geen beroep leent zich zo goed voor verhulde moord en doodslag als dat van klusjesman. Een klusjesman is namelijk per definitie dag en nacht bezig met allerlei vage bezigheden, hierna te noemen: “klusjes.” Hij rijdt de hele dag af en aan in een bestelbusje, sleept op de meest rare tijden grote zakken met ondefinieerbare inhoud zijn schuurtje in. Zit daar ’s nachts te hameren op god weet wat. De wegen van een klusjesman zijn waarlijk ondoorgrondelijk. En niemand die zich erom bekommert. Geen wonder dat beruchte klusjesmannen als Marc Dutroux zo lang ongestoord hun gang konden gaan. Want wie let er nou op de klusjesman, bohemien met bankschroef en waterpas. Vrijbuiter van de arbeidersklasse. Wandelend alibi. Iedere zichzelf respecterende seriemoordenaar wilde als kind dan ook klusjesman worden. Dat durf ik hier best te beweren.
Amsterdam stijgt weer op de ranglijst van gevaarlijkste Nederlandse steden. De recentste moord is echter wel een zeer bizarre. Het slachtoffer is namelijk de Amsterdamse middenstander Arkan Yildiz, die drie dagen geleden in PREMtime te zien was en daarin klaagde over de vele overvallen op winkeliers. Gisteravond werd Yildiz in zijn avondwinkel doodgeschoten.
Yildiz vertelde in PREMtime al drie keer te zijn overvallen. Een zwager had onlangs nog met een koekenpan geprobeerd om overvallers uit de winkel te jagen en moest dit bekopen met een kogel in zijn voet. Yildiz was het zat en wilde een wapen hebben om zich te kunnen verdedigen. Volgens de politie mogen winkeliers in Nederland echter geen wapens hanteren. Winkeliers moeten meer aangifte doen en dat doen ze nu vaak niet, zo zei de woordvoerder van de politie.
De discussiedraad naar aanleiding van de moord op de Telegraaf-site telt inmiddels ruim zeshonderd reacties. De roep om de herinvoering van een nationale beul klinkt weer iets luider. En waar is Baantjer?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
“Wanneer wij iemand het recht op gewetensbezwaren ontzeggen, straffen wij diegene feitelijk voor zijn poging een goed en betekenisvol leven te leiden. (..) De gedachte dat op voorhand door een maatschappelijke meerderheid kan worden aangewezen tegen welke zaken mensen gewetensbezwaren mogen hebben en tegen welke niet, miskent de aard van het geweten.”
Anders Schinkel promoveerde maandag aan de JPB-Universiteit te Amsterdam (‘wetenschaps’gebied theologie en wijsbegeerte) met zijn onderzoek naar De Legitimiteit van Gewetensbezwaren.
In samenspraak met de branche zal worden toegewerkt naar een rookvrije horeca in deze kabinetsperiode
Het concept-regeerakkoord wil sigaar en sigarette uit de kroeg hebben geband in 2011. De coalitiepartijen zijn het namelijk beu dat hun kleren zo stinken, de dag nadat ze zijn wezen stappen. Niettegenstaande de mogelijkheid om rookvrije delen in te richten, de ontwikkeling van afzuiginstallaties die 95% van de rook wegsmukken en de keuzevrijheid van het individu, wil de overheid al zijn onderdaantjes gezond. Het is des te betuttelender, omdat er niet (of amper) rookvrije cafe’s bestaan (itt rookvrije restaurants): Er is dus blijkbaar bij de mensen die daadwerkelijk naar de kroeg gaan (lees: niet hun ouders of antirook-enqueteurs) geen behoefte aan.
Dat de kosten voor de gezondheidszorg drastisch zullen stijgen door de langergerekte ziektebedbezettingen in de laatste levensjaren van niet-rokers, hoopt de regering te compenseren met een verhoging van de accijns op sigaretten. Zou het succes aan de fundamentalistische anti-rook-bewegingen zijn toe te schrijven, of was het sowieso al een overhedelijke rozelongenwedloop? Feit is dat het er in de smetteloos wit wordende bruine kroegen waarschijnlijk niet gezelliger op gaat worden. En met de a.s. ransplaatjesverplichting zal de roker het waarschijnlijk al voor 2011 niet in zijn hoofd halen om zijn pakje kankerstaafjes op tafel te leggen.
“If people don’t like this society, they should go back home to their own country. There are plenty of airports”.
Majid Yasin, hoofd van de moskee in Bournemouth vat situatie en sentimenten rondom moslims in westerse landen (dit geval Engeland) kort samen waar het normen en waarden betreft en dat dat niet iets is wat je moet willen veranderen.
“Many Muslims bring their own traditions here from their home countries. But if people are living here they should respect this society and this country and not try to create a different society or culture. Some people use the freedom here in the wrong way. By all means respect your traditions, but not by force.”
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
