De kwaliteitskrant onder de gratis dagbladen: DePers heeft lovenswaardige onderzoeksjournalistiek verricht. Ze dook deep down in de psyche van de Verdonk stemmer. Want wat zijn dat nou voor mensen die achter een van de grootste liegende brokkenpiloten van onze moderne politieke geschiedenis aanlopen? DePers deed veldwerk op het internet, speurde op duistere webfora en Hyves accounts naar Rita-lovers en sprak ze vervolgens IRL via de telefoon. Het resultaat is een prachtige verzameling citaten van een bonte stoet maatschappelijk teleurgestelden, citaten die doorspekt zijn met nostalgische gevoelens. Uiteraard moet de politiek de financiële zorgen van deze mensen serieus nemen en bijvoorbeeld veiligheid op straat waarborgen. Maar veel van het geklaag van deze mensen, die ondanks alles nog steeds wonen in een van de rijkste, veiligste en sociaalste landen ter wereld, moet ook met een stevige korrel zout genomen worden en er mag zelfs ook om gelachen worden. Enwel daarom plaats ik deze citaten nadrukkelijk ter leering énde vermaeck: De 37-jarige Janny Broeke uit Made meldt aan Verdonk dat zij het zo vreselijk vindt dat iemand op tv rookworst met boerenkool ‘afzeikt’. Dat gerecht is volgens haar ‘zowat het enige in Nederland waar we nog trots op kunnen zijn’. Spontaan begint Vos over zijn ‘fantastische jeugd’ met crossen en hutten bouwen. Zo’n jeugd wordt de kinderen van nu onthouden, gelooft hij. ‘Breng ons terug naar de tijd dat Sinterklaas nog Sinterklaas kon zijn. Naar de tijd waarin men alleen de kerk vreesde. Naar de tijd dat kerstballen nog van glas waren.’ (DePers) En ineens weet je het! Rita Verdonk is de vrouw met glazen kerstballen die aan het roer van de Bereboot staat, terwijl in de kombuis de boerenkool met worst dampt!
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Zelfs in het liefdeloze tranendal van lethargische trivialiteiten dat deze wereld in wezen natuurlijk is, kwam het afgelopen week als een nieuw dieptepunt. Het was maandag en het was serieus een persbericht, sterker nog: het was een serieus persbericht: Amy Winehouse zegt optreden niet af. OMFGWTFBBQ, mensen, stop de persen, houd uw hart vast en bel Ronald Plasterk voor commentaar: AMY WINEHOUSE ZEGT OPTREDEN NĺET AF!!!!!!!!111
Gezien de nieuwswaarde van dit soort berichten ga ik er gemakshalve maar van uit dat iedereen hier weet wie Amy Winehouse is en dat zij afgelopen maandag optrad in de Heineken Music Hall. Persoonlijk vind ik dat het van karakter had getuigd/getogen als La Winegum geweigerd naar een dergelijk desolaat etablissement af te reizen. Ik bedoel, koers zetten naar Amsterdam Zuid-Oost voelt toch een beetje als afdalen naar de hel. Maar inmiddels weten we dat mevrouw haar portie masochisme zelden laat staan.
Want dat schijnt zo bijzonder te zijn aan Winehouse. Ze gebruikt drugs per voordeelverpakking, zuipt alsof ze middenin een ontgroening zit en gebruikt een boksbeugel in plaats van een advocaat om haar echtelijke ruzies uit te vechten. Om het plaatje compleet te maken is ze ook nog zangeres. Nou ja, wat een unicum! Wat een onorthodoxe combinatie! Wat een rebel! Zou ze af en toe ook een zonnebril en een leren jasje dragen? Want dan is ze natuurlijk helemaal een wandelende oorlogsverklaring aan het establishment. En oh, oh, oh, wat spreekt dat soort mensen tot de verbeelding van ons scharnieren van het systeem. Terwijl wij ons gedwee laten meevoeren in de vaart der volkeren, zijn er nog rocksterren als Winehouse die gewoon hun eigen plan trekken, die obstinaat hun kont tegen de krib gooien als de heersende mores ze iets tracht te dicteren. Hoe verfrissend!
“Hoedt u voor consequente mensen” of iets van die strekking zei historicus Maarten van Rossum op de uitvaart van Jan Wolkers deze week. Uw eigenste drs Boobelino kan zich hierin goed vinden, consequente mensen hebben meestal oogkleppen op en zijn vaak vervelend in de omgang. Na de toespraak van van Rossum voegde minister Ronald Plasterk direct de daad bij het woord door instemmend Wolkers te citeren: “Eerst met haar naar bed dacht ik, eerst met haar slapen, en dan praten. Wat in het vlees begonnen wordt wordt in de geest volbracht.” Heel mooi, net als ieder ander verstandig mens weet ook uw gemarginaliseerde margelogger als geen ander dat een goede relatie begint met seks. Maar wacht eens even?! Was dit niet diezelfde minister die nu voor dit citaat gekozen had maar die een paar weken terug met zijn Emancipatienota nog de aanval opende op de toenemende seksualisering (of pornoficatie) van onze cultuur?! Wat prettig dat de minister zich hiermee als een inconsequent mens toont. Zodra hij zich even heeft ontworstelt aan de zure blikken van Maria van der Hoeven en André Rouvoet zegt hij blijkbaar weer gewoon hoe hij er eigenlijk zelf over denkt. Prima Plasterk! Welkom bij de inconsequente mensen.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Veilingsite eBay heeft de website MicroPlace gelanceerd waarop iedereen geld kan investeren in microkredieten voor opstartende bedrijven in ontwikkelingslanden. (bron: Marketingsfacts)
De tijd dat we plichtmatig een paar euro’s droppen in de collectebus van een ontwikkelingsorganisatie lijkt voorbij. De rechtse media hebben veel schade aangericht met suggestieve strijkstokverhalen én we willen tegenwoordig het gevoel hebben dat we direct en concreet bijdragen aan armoedebestrijding. Dit is ook te zien aan het aantal particuliere hulpstichtingen dat de laatste jaren als paddestoelen uit de grond schiet. Ongehinderd door enige kennis van zaken en oog voor de politieke en economische Big Picture lekker geld inzamelen voor dat ene schooltje uit het kustplaatsje van de laatste budget-strandvakantie in Tanzania, India of Guatemala. Feel Good ontwikkelingshulp dat is wat we willen.
Maar alle cynisme op een stokje, MicroPlace is een initiatief dat wel degelijk zeer succesvol kan worden. Voor een minimum bedrag van 35 euro investeer je in een lening voor iemand uit Afrika, Azië of Latijns-Amerika. De doelen zijn concreet: aanschaf van een koe, een naaimachine of een fiets om een bedrijfje op te starten. De investeerder krijgt zijn geld terug met een interest van 1 tot 4 procent. Héé! Wie zei dat je niet mocht verdienen aan ontwikkelingshulp?
“‘We hebben nog meer schokkende verhalen. Als er geen structurele beleidsmaatregelen worden getroffen, zullen we vanaf nu op regelmatige basis dit soort wanpraktijken bekend maken. We verwachten van de betrokken politici en de ondernemingen duidelijke signalen dat ze dit zeer ernstig nemen en aan de wortel willen uitroeien. Het ondertekenen van een charter zal dit keer niet volstaan, daarom lanceren we zelf een vijfpuntennoodplan‘, zegt Dany Neudt van Kif Kif.
In wezen kan je Trotsen Op Nederland of Partijen Voor Vrijheid of Vlaamse belangen uitfilteren op onvrede met de aanwezigheid van andergekleurde mensen op een afgebakend stuk grond. Die onvrede kan je dan weer terugbrengen op economische factoren, met name werkgelegenheid. Werkgelegenheid is geen staatszaak, het is een telefoontoestel wat resulteert in sollicitaties en het krijgen van een baan. Blijkens een keur aan berichten, en blijkens wellicht ieders ervaring, blijft de hoorn sytematisch op de haak wanneer het een Mohammed betreft. Spirit (kartelpartner van de Vlaamse Socialisten) neemt de handschoen wel op, en vraagt om een onderzoekscommissie. Eén van de ideeën die circuleren is het afnemen van het recht op uitzendwerk wanneer je op een blacklist van bedrijven die No Ali als motto voeren terechtkomt.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.