https://www.youtube.com/watch?v=oeH3E3-mWkY
Telkens Weer wordt gezongen door Willeke Alberti en is geschreven door Friso Wiegersma en Ruud Bos voor de titelrol die Willeke Alberti speelde in de film Rooie Sien uit 1975.
En nu kun je natuurlijk zeggen: get-ver-demme, wat een draak, wat een kitsch, wat een f*ck*ng smartlap, was er niets beters, had Nick Cave niet nog een B-kantje op de plank liggen ofzo, was er niet nog ergens een leuke techno-dreun, een moppie metal misschien, dit is wel Sargasso hiero, beetje met die muts van Willeke Alberti aan komen zetten, gast.
Dat kun je natuurlijk allemaal zeggen. En wie weet had ik dat een aantal jaren ook wel gezegd. Maar. Toen las ik het kleine, maar gave, oeuvre van Nanne Tepper, de romans, de brieven, de columns, en daar duikt Telkens Weer af en toe op. En Nanne Tepper vond zichzelf niet te goed voor die tekst. Voor die violen, die piano. Maar vooral toch die tekst. En soms moet je iets door vreemde ogen (of oren in dit geval) zien. En je kunt zeggen wat je wilt, maar die tekst staat.
Laat even die wapens, die reserve, dat cynisme vallen. Cynisme is de handrem op het leven, las ik laatst. De tekst staat, de violen klinken, de kitsch glimt, de traan biggelt. Telkens Weer.
