Planeet van sloppen en steden
DATA - Via Urban Demographic, this awesome visualization of urban growth for selected cities:
Af en toe biedt Sargasso ook ruimte voor stukken van andere aard. In dit stuk vraagt men aandacht voor de problematiek van sloppenwijken waar o.a. Amnesty ook actie op voert. Wat is jouw beeld bij een sloppenwijk? Waar denk je aan? Google can read your mind! Toets voor de grap maar eens ‘sloppenwijk’ in op Google Afbeeldingen. Helaas zeggen deze afbeeldingen zo weinig. Letterlijk. Wie wonen er in deze huisjes? Waar gaan ze naar de WC? Hoe voelt dat, de dreiging van naderende bulldozers? Een stem voor een zesde van de wereldbevolking Slum Stories geeft juist deze bewoners de kans om hun stem te laten horen. Wereldwijd wonen meer dan een miljard mensen in een van de 200.000 informele nederzettingen die we ‘sloppenwijk’ noemen. Dat is een zesde van de wereldbevolking. In 2030 is dat aantal nog eens verdubbeld.
DATA - Via Urban Demographic, this awesome visualization of urban growth for selected cities:
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
UN Habitat has just published its State of African Cities 2010: Governance, Inequality and Urban Land Market. Globally, the 21st century is and will continue to be an urban century, but especially so in the periphery. As the report states:
“In 2009 Africa’s total population for the first time exceeded one billion, of which 395 million (or almost 40 per cent) lived in urban areas. Whereas it took 27 years for the continent to double from 500 million to one billion people, the next 500 million will only take 17 years. Around 2027, Africa’s demographic growth will start to slow down and it will take 24 years to add the next 500 million, reaching the two billion mark around 2050, of which about 60 per cent living in cities. Africa should prepare for a total population increase of about 60 per cent between 2010 and 2050, with the urban population tripling to 1.23 billion during this period.
Strong demographic growth in a city is neither good nor bad on its own. Experience shows that across the world, urbanisation has been associated with improved human development, rising incomes and better living standards. However, these benefits do not come automatically; they require well-devised public policies that can steer demographic growth, turn urban accumulation of activities and resources into healthy economies, and ensure equitable distribution of wealth. When public policies are of benefit only for small political or economic elites, urbanisation will almost inevitably result in instability, as cities become unliveable for rich and poor alike.Around 2030, Africa’s collective population will become 50 per cent urban. The majority of political constituencies will then live in cities, demanding means of subsistence, shelter and services. African governments should take early action to position themselves for predominantly urban populations. In the early 2040s, African cities will collectively be home to one billion, equivalent to the continent’s total population in 2009. Since cities are the future habitat for the majority of Africans, now is the time for spending on basic infrastructure, social services (health and education) and affordable housing, in the process stimulating urban economies and generating much- needed jobs. Deferring these investments to the 2040s simply will not do. Not a single African government can afford to ignore the ongoing rapid urban transition. Cities must become priority areas for public policies, with investment to build adequate governance capacities, equitable services delivery, affordable housing provision and better wealth distribution. If cities are to meet these needs, municipal finance must be strengthened with more fiscal freedom and own-source funding.”
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.