De Nederlandse sharia
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Ditmaal voor Arnoud de Jong, die het stuk eerder plaatste op zijn eigen blog.
Hoogleraar Frans Leeuw hield afgelopen vrijdag een oratie aan de Universiteit van Maastricht. Daarin vertelde hij dat Nederland op rijksniveau 1785 wetten, 2489 maatregelen van bestuur en Koninklijke Besluiten en 6402 ministeriële regelingen heeft. Dit aantal neemt jaarlijks met 2,2 procent toe.
Doel van die wetten en regels is uiteraard het beïnvloeden en sturen van gedrag van burgers. Dit instrumentarium wordt samenvattend ‘interventie’ genoemd.
Het is nog niet zo eenvoudig om het gedrag van burgers via ‘interventie’ in het juiste spoor te krijgen, want de officiële regels moeten concurreren met wat wordt genoemd ‘eerder gedrag’. Dat ‘eerdere gedrag’ is bepaald door hersenen, hormonen, instincten, culturele patronen e.d. Dat ram je er niet een-twee-drie uit. Maar goed, als de boetes en straffen maar hoog genoeg zijn lukt het kennelijk grotendeels wel.
Achtereenvolgende regeringen proberen al tientallen jaren om het aantal wetten en regels te beperken. Dat komt nog niet echt lekker op gang. Wie de oratie van Van Leeuwen leest begrijpt waarom: het is een bijna onmogelijke opgave. Er zijn zoveel niveaus en geledingen die allemaal hun eigen regels uitbraken dat het lastig is om een compleet overzicht te krijgen.