Het is de schuld van de schuldeneconomie

Sinds het uitbreken van de kredietcrisis benadrukken GroenLinks en D66 steeds stelliger dat de Nederlandse economie een schuldeneconomie is geworden. Het is een economie "waarin mensen op jacht naar meer consumptie steeds hogere schulden maken" zo stelt het laatste verkiezingsprogramma van GroenLinks. Zo'n schuldeneconomie is op lange termijn niet houdbaar en brengt zo de financiale veiligheid van mensen in gevaar. Ook D66 pleitte voor een verschuiving van schuld naar bezit. En vanuit deze visie doet GroenLinks een aantal voorstellen voor hervorming van de economie: een reclameverbod op consumptief krediet, kredietverleners moeten zich financieel inzetten voor de schuldhulpverlening, een scheiding van consumentenbanken en handelsbanken (zodat de risico's van de laatste, geen gevolg hebben voor de eerste) en het beperken van de schuldenaftrek voor het bedrijfsleven. En als klap op de vuurpijl, het geleidelijk afschaffen c.q. beperken van de hypotheekrenteaftrek. Deze regeling die zeker op dit moment het hebben van een schuld stimuleert boven het aflossen hiervan is voor GroenLinks en D66 een doorn in het oog. En ook de overheid moet minder schulden maken. Er moet flink op de grootte van de overheid bespaard worden omdat grote overheidstekorten financieel niet duurzaam zouden zijn.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lies and statistics | Volkskrant en de schuldencrisis

, door

Afgelopen donderdag verscheen er op de voorpagina van de Volkskrant een fraaie grafiek met daarin de rente van staatsobligaties van de PIIGS in de tijd uitgezet. Enorme pieken maakten zichtbaar hoe groot de crisis wel niet was. Maar was dat wel terecht. Aangezien ik de krant las voordat ik koffie op had, was ik zelf niet scherp genoeg. Alleen een vaag gevoel van onrust bleef achter. Gelukkig was een van onze bezoekers zo aardig om via de mail aan te geven wat er precies niet klopte.
We gaan dat eerst even visueel duidelijk maken. Hier het origineel uit de Volkskrant:

Dan de correcte versie:


U ziet, de schaal en het nulpunt van de y-as verschilde per grafiek. In de gecorrigeerde versie is de schaal gelijk gemaakt aan die van de eerste grafiek en alles op de juiste hoogte gezet. De argeloze lezer zou bij de oorspronkelijke versie kunnen denken dat alle getoonde landen in even grote problemen zouden zitten als Griekenland. Maar dit is nog ver van de realiteit.
Natuurlijk is er wel degelijk sprake van een zorgelijk probleem. Maar de door de Volkskrant gekozen representatie maakt het veel te bont.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Waarom helpen we Haiti nu pas?

, door

Hieronder volgt een gastbijdrage van Jaap de Goede, dit artikel verscheen ook op zijn eigen blog.

Het adoptie-zusje van ons buurjongetje is vervroegd over komen vliegen, uit Haïti. Vanwege de aardbeving. Zo komt de ramp wel heel dichtbij. De hele buurt leeft een beetje extra mee. Dus natuurlijk geven we ook wat geld, voor het tehuis waar het zusje vandaan komt. Voor Haïti. Maar ik verbaas me ook. Want waarom helpen we Haïti nu pas echt?

Overal in de wereld doen mensen mee met geld geven, hulp sturen, geld inzamelen. Natuurlijk willen we die arme mensen in Haïti helpen. Nederland alleen al gaf honderd miljoen, zestig van de TV-inzameling, en nog eens ruim veertig van Koenders. Bij elkaar bijna een tientje per volwassen Nederlander. En ons land zamelt heus niet als enige in. Wereldwijd zitten we op vele honderden miljoenen, misschien al over het miljard.

Daar mogen we trots op zijn. Want voor zo’n land als Haïti is een miljard heel veel. Zes miljoen Haïtianen “verdienen” bij elkaar namelijk maar vijf miljard euro in een jaar. Een miljard is ongeveer zoveel als zij in totaal in een jaar importeren aan goederen uit het buitenland. Voornamelijk aan steeds weer duurdere olie. En de honderd miljoen uit Nederland is al bijna het hele tekort op hun jaarlijkse betalingsbalans. Het tientje van de gemiddelde Nederlander is al een week inkomen voor de 80% Haïtianen die leven onder de armoedegrens.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Nivelleren voor Dirk

, door

“Als ze niets doen, verliezen ze alles. Dan kunnen ze beter nu een deel inleveren.”

Jelle Hendrickx van het Steunfonds Probleemhypotheken heeft een manier gevonden om DSB te redden: spaarders met meer dan 100.000 euro op hun rekening moeten hun tegoed omzetten in aandelen. Dat is goed voor zijn achterban, maar slecht voor de spaarders, want die hebben nu nog een claim op de bank die ze als aandeelhouder verliezen. Onhaalbaar idee dus, maar toch leuk bedacht: DSB-klanten met spaargeld moeten een veer laten ten bate van die met schulden.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige