onze 320 kilometers zitten er weer op voor vandaag, en de kluif wordt klein, de honger des te groter. Ontsteld, nog steeds, na gisteren, dwaalden onze gedachten op de steeds mooier wordende M53 af naar de zin van zinloosheid. De Barracuda van gisteren. En de zin van professionele zinloosheid. Is het de Keuzevrijheid? De richting die je inslaat? Wis en zeker. Maar doe het luciede, zegde Kübin.
De beslissing is gevallen, een act gratuite zal zich opdringen, na Achinsk, en onverhoeds.
Achinsk, de redding! Het klinkt als een niesbui, en de opluchting alhier is niet veel minder. Achter een ogenschijnlijke schematisering van een hoogst bedenkelijke KGB-groep die in Ierland het mooie weer uitmaakt op uw en mijn kosten, schuilt de essentie van ons geïnformatiseerd systeem. PostIts! Hier, en nergens anders, worden uit berkesap getrokken chemicaliën op de kleurrijke papiertjes gesmeerd, hier en nergens anders bedenkt met staafdiagrammen die voor niets dienen, hier gaat men weer terug middels laptops naar het papier.
Wij zijn meer dan gerustgesteld, de papieren revolutie 2.0 is een feit, Achinsk Stat Parat!. De katharsis moet nog komen uiteraard, vele dwalingen zullen ons pad nog dwarsen, maar de klok tikt, de klepsydra is over de helft gestroomd. Dat pad van papier – morgen meer, meer, meer!!!