Grab ’em by the poen

Dat GeenStijl de wind van voren krijgt, is terecht. De grofheden die daar routineus uitgedeeld worden, zowel door redacteuren als lezers, lijken elk seizoen venijniger te worden: de website is inmiddels met kop en schouders de grootste beerput van het Nederlandse internet. En het blijft niet bij voze of beledigende stukjes. Met regelmaat worden lezers opgehitst om mensen die GeenStijl niet zinnen, massaal lastig te vallen, eventueel ook in real life – desnoods levert de website daar de privégegevens van hun mikpunt du jour voor aan. Het verbaast me alleen dat het pas zo laat gebeurt.

Door: Foto: Lorie Shaull (cc)
Foto: Robert Couse-Baker (cc)

Het huilie-huilie van GeenStijl

, door

OPINIE - Het kon niet uitblijven natuurlijk, na alle borstklopperij over onze normen en waarden krijgt website GeenStijl er van langs: er zijn mensen die genoeg hebben van het objectiveren van vrouwen als verdienmodel. Rosanne Hertzberger schreef een column in NRC en vraagt zich af welke adverteerders het eigenlijk OK vinden dat hun naam gekoppeld wordt aan deze praktijken. Voor de duidelijkheid, GeenStijl is onderdeel van de Telegraaf Media Groep en ze halen via de advertenties op Dumpert en GeenStijl een behoorlijke omzet.

Bij de Volkskrant ontvouwde Loes Reijmer het typische GeenStijl gedrag: een vaag artikel over vrouwen schrijven en een hele serie van seksistische ‘complimentjes’ er overheen door de reaguurders. De reactie was zoals te verwachten: GeenStijl ging er met gestrekt been in en schreef een artikel over Loes met de vraag ‘zou u haar doen?’. De reacties volgden het standaard patroon.

Deze week riep Heleen Mees letterlijk op tot een adverteerdersboycot: ‘bedrijven, stop met adverteren op sites waar vrouwen virtueel verkracht worden’. Ophef compleet.

GeenStijl buiten GeenStijl

Toch missen deze 3 columnisten een groot onderdeel van de beleving GeenStijl. Die speelt zich namelijk grotendeels buiten de website af: als er één of ander vaag en misleidend artikel wordt geplaatst over een organisatie, minderheden of persoon, linken ze graag naar de persoonlijke website of Twitter-account van personen of organisaties. En als dat niet lukt, noemen ze gewoon even een volledige naam.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.