Geen bal op tv | Ricky roast Hollywood

Afgelopen zondag werd Hollywood gegrild door Ricky Gervais. Met een serie genadeloze grappen veegde meneer de komiek de vloer aan met een wereld die uit zijn voegen barst van de ijdelheid en zelfvoldaanheid. Tom Hanks die niet weet waar hij moet kijken. Martin Scoresese die met zijn gigantische wenkbrauwen vertelt dat het inderdaad waar is: hij is te klein voor de meeste achtbanen. Wie geniet daar niet van! Martin Koolhoven in ieder geval wel. Die legde een dag later in de De Wereld Draait Door aan Matthäus von Neukirche de grappen uit. ‘Dit is zó goed’, zei hij over de grap dat het In Memoriam dit jaar niet doorging wegens te weinig diversiteit, ‘omdat het gewoon waar is.’ It’s funny, because it’s true. Het was de vijfde keer dat Ricky Gervais The Golden Globes presenteerde. En de vijfde keer dat hij het zo deed. De hoofdreden dat Gervais dit mag doen: dit willen de mensen zien. En dan niet zozeer de mensen in de zaal, hij doet het voor ons, de sterfelijken. Wij smullen ervan als de groten der aarde op hun nummertje worden gezet, retweeten dat het een aard heeft en prijzen Gervais dat hij de ballen heeft om dat stelletje zelfgenoegzame pricks eens te zeggen waar het op staat. Oftewel: dankzij Ricky Gervais valt er nog wat te genieten aan The Golden Globes. Het is dus zakelijk gezien slim.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022
Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Geen bal op tv | Derek

Hoe noem je iemand als Derek? Een Duitser, roept u nu wellicht. Maar die heette Derrick. Ik heb het over Derek. Namelijk de Derek uit de gelijknamige Channel 4-serie van Ricky Gervais, tevens op Netflix te zien. Derek heeft, zoals dat heet, een verstandelijke beperking. Zijn mond staat altijd open, hij heeft een raar loopje, hij heeft onhandige omgangsvormen. Ach, zult u zeggen, dat zijn allemaal kenmerken die je ook op onze huidige koning kunt plakken, maar met Derek is er toch net iets meer aan de hand. 

Nu is het altijd riskant als een acteur iemand neerzet met een verstandelijke beperking. Leonardo DiCaprio deed het met verve in What’s Eating Gilbert Grape. John Malkovich sloeg de plank net mis in Of Mice and Men, maar net mis is uiteindelijk toch finaal mis: je bleef naar John Malkovich kijken die een retard speelde, om met Being John Malkovich te spreken. Tom Hanks sloeg de plank net raak. En net raak is dan toch weer volledig raak. Afijn, zoals ik al zei: het is een riskante business.

Maar laat ik eerst even kort uitleggen wie Derek is en waarom. Derek werkt in een klein bejaardentehuis, dat wordt gerund door de heilige Hannah, die zichzelf totaal heeft weggecijferd ten faveure van de bejaarde oudjes. Naast de bewoners, wordt het bejaardentehuis bevolkt door de cynische klusjesman Dougie (inclusief monnikenkapsel met een kaal hoofddak en een behaarde rand) en diens beste vriend slash grootste vijand Kev, wiens perverse geest de gemoederen zo nu en dan alleraardigst weet op te schudden.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.