De nieuwe Israëlische president Reuven Rivlin wordt aangevallen op sociale media, omdat hij een lans breekt voor meer tolerantie tegenover de Israëlische 'Arabieren'. Rivlin maakte tijdens een conferentie over tolerantie, vorige maand, de opmerking dat Israël 'een zieke maatschappij is die om behandeling vraagt'. Bij de opening van het parlementaire jaar deed hij een beroep op de afgevaardigden om te breken met xenofobe retoriek. En eind oktober was hij in de plaats Kfar Qassem, bij de herdenking van de slachtpartij van 1956, een zwarte bladzijde uit de Israëlische geschiedenis die altijd een beetje wordt weggemoffeld. Bij het begin van de Suez-oorlog van '56 werd van het ene op het andere moment een uitgaansverbod voor Israëlische Palestijnen afgekondigd. En in Kfar Qassem werden die dag 46 mensen, de helft vrouwen en kinderen, die terugkeerden van werk op het land en niet van het uitgaansverbod konden hebben gehoord, neergemaaid door overijverige leden van grenspolitie-eenheden die voor die moordpartij later vrijwel niet zijn bestraft.
De Knesset, het Israëlische parlement, heeft dinsdag met 63 van de 119 stemmen (1 lid was afwezig) Reuven Rivlin tot president gekozen als opvolger van Shimon Peres. Op 24 juli wordt hij geïnstalleerd.
Rivlin (74) is advocaat, lid van de Likud-partij en oud-voorzitter van de Knesset. Hij heeft een aantal interessante kenmerken:
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.