Kunst op Zondag | Nieuwe Parlementaire kunst – een voorstel

Vorige keer hielden we een pleidooi om ‘de Dienst’ te re-activeren, om middels een kunstreferendum, kunstwerken te kiezen die in de gebouwen van de Tweede Kamer een plaats krijgen,  na de renovatie die in 2025 voltooid zou moeten zijn. Die Dienst was opgezet door kunstenaar/ontregelaar Martijn Engelbregt. De Dienst was een onderzoeksorgaan voor kunsttoepassingen in het Logement van de Tweede Kamer, die na de renovatie in 2003 een paar nieuwe functies kreeg, waaronder de Enquêtezaal, bekend van de sessies van de parlementaire enquêtes. De naam ‘de Dienst’ was niet toevallig gekozen. Het Logement herbergde tot 1997 de Rijksdienst Beeldende Kunst (RBK), in de wandelgangen ‘De Dienst’ genoemd. De RBK werd in 1983 gevormd door een fusie van Dienst Verspreide Rijkscollecties (DVR), de Nederlandse Kunststichting (NKS) en het Bureau Beeldende Kunst Buitenland (BBKB).

Door: Foto: risastla (cc)
Foto: risastla (cc)

Kunst op Zondag | Parlementaire kunst

De NOS probeerde alvast een vuurtje te stoken onder de nieuwe kunstcommissie van de Tweede Kamer. Alexander Pechold wordt de voorzitter en de NOS hoopt dat Thierry Baudet zitting in de commissie krijgt en Pechtold het leven zuur gaat maken. De commisie moet nieuwe kunstwerken uitzoeken die na de renovatie van het Binnenhof de democratie mogen sieren.

De NOS verwacht een culturele clash tussen de heren omdat Baudet een uitgesproken mening over kunst heeft en wel over hedendaagse kunst. Vooral de abstracte kunst vindt Baudet een “aanval op ons thuis”.

Dat heeft hij inderdaad eens gezegd in een interview in het AD, waarin hij langs zijn neus weg architect Rem Koolhaas “de grootste misdadiger tegen de menselijkheid” noemde. Dat was, zo zei hij niet veel later in een gesprek met het NRC, “natuurlijk met een dikke knipoog, een hyperbool”. In dat gesprek beweert Baudet ook dat “figuratieve kunst toch veel mooier is dan wat we tegenwoordig maken”.

Wat figuratieve kunst betreft zullen Pechtold en Baudet het uitstekend met elkaar kunnen vinden.

Vorig jaar vroeg Kunsten ’92 lijsttrekkers van politieke partijen wat volgens hen de kracht van kunst en cultuur is.

In de aflevering met Pechtold weet de man niets beters te noemen dan wat hyperfiguratieve oude kunst: Rembrandts portretten van Marten Soolmans en Oopjen Coppit, in 2016 door Nederland en Frankrijk gezamenlijk gekocht voor € 160 miljoen en ‘Het puttertje’ van Carel Fabritius.

Open brief aan alle democraten

Niesco Dubbelboer, mede-initiatief nemer van de Wet Raadgevend Referendum, is het niet bepaald eens met het afschaffen van het referendum:

met uitzondering van de DDR ken ik geen land dat het referendum heeft afgeschaft na het eenmaal te hebben ingevoerd

Daarbij gebruikt hij ook de eigen woorden van Alexander Pechtold:

Helaas hebben sommige partijen […] geen behoefte aan [het referendum]. Zij blijven zeggen: laat ons nou maar, het komt allemaal wel goed. Zij zijn niet bereid om hun macht af te staan en invloed te geven aan de bevolking. Zij houden vast aan een steeds kleiner wordende ijsschots, terwijl de noodzaak van verandering alleen maar groter wordt. D66 blijft er daarom voor kiezen om te vertrouwen op eigen kracht, op de kracht van mensen, en om meer vertrouwen te hebben in het oordeelsvermogen van de bevolking.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Kermisattractie

De regering voerde het referendum in. Dat werd onmiddellijk gekaapt door een stel grappenmakers voor een onderwerp dat niemand werkelijk boeide. Dus werd het een soort populariteitspoll voor de regering. Toen vreesde de regering dat het referendum een kermisattractie zou worden in plaats van een serieus democratisch instrument. Nu wil ze het weer afschaffen.

Er komt nog één referendum, over de sleepwet. Volgens het hologram van Lilian Marijnissen moeten we ook dit referendum zien als een vraag over meer dan bevoegdheden van de inlichtingendiensten. Het gaat ook over het referendum zelf. Het is wachten op iemand die zegt dat het gaat over de vraag of we meer of minder moslims willen in dit land. De regering krijgt haar gelijk op een zilveren schaaltje gepresenteerd. Met zulke voorstanders heeft het referendum geen tegenstanders nodig.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De staat van Nederland #2

ANALYSE - Het SCP publiceerde recent De sociale staat van Nederland, met bijzondere aandacht voor wat er is veranderd – en wat niet – in de afgelopen 25 jaar. Wat valt op? Deel 2: steun voor het referendum.

Uit het rapport: “het verschil tussen hogeropgeleiden en lager- en middelbaar opgeleiden is pas in 2016 en 2017 aanzienlijk, en wordt waarschijnlijk vooral veroorzaakt door de verschillende waarderingen van recente referenda.”

Het eerste landelijk raadplegend referendum, over de Europese Grondwet, werd gehouden in 2005. Het is dus vooral het laatste referendum van 2016, over het associatieverdrag tussen de EU en Oekraïne, dat de steun voor referenda onder een deel van de hogeropgeleiden heeft doen kelderen.

Wat het SCP nog vergeet de vermelden is dat de grotere steun voor directe democratie onder lageropgeleiden doorgaans wordt verklaard door grotere onvrede met het functioneren van de politiek binnen deze categorie. Het valt dus te raden wat het afschaffen van referenda, in de context van onze diplomademocratie, zal doen met die onvrede.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Closing Time – Potten en Pannen

Ooit liep ik met een grote schoonheid een lange smalle straat omhoog naar het hart van Istanbul. Na een idyllische dag op een nabijgelegen eiland waren we op weg terug naar een conferentie waarvoor we in de stad waren. Halverwege de smalle straat rende een groep jongeren met gasmaskers op ons tegemoet en voorbij. Boven op de heuvel was het Gezipark protest gaande. Een van de rennende gasmaskers gebaarde ons dat het gevaarlijk was en we mee moesten komen.

Foto: ydant (cc)

Democratie: geschikt / ongeschikt

ANALYSE - Seksisme. migratie, basisinkomen, democratie en referenda. In de serie “Tegen de stroom in” spreken wetenschappers, experts en opiniemakers over oude zorgen en nieuwe oplossingen. Wanneer zijn die succesvol? Welke rol speelt geld en neoliberaal denken daarin? En verliest elke stroming uiteindelijk aan kracht en relevantie? Vandaag: Gevestigde partijen wankelen: kiezers zijn zich beter gaan verdiepen wanneer ze moeten stemmen. De democratie functioneert goed, maar er valt nog heel veel te verbeteren.

De democratie zou op instorten staan. Volgens de historicus en publicist David van Reybrouck is ‘ie in ademnood en moet het verkiezingsstelsel opnieuw worden ingericht. Zit hier een kern van waarheid in of heeft men de feiten niet op orde? Politicoloog prof. dr. Tom van der Meer en oud-politicus Niesco van de Meer gaan hierover in discussie. Beiden zijn het erover eens dat de democratie onvolmaakt en onvoltooid is, maar de één maakt zich meer zorgen dan de ander.

Als het gaat om de staat van de Nederlandse democratie horen we de afgelopen jaren vooral alarmistische geluiden. Men klaagt over ‘de kloof tussen burger en elite’, ons ‘nepparlement’, het ‘partijkartel’ en de ‘baantjescarrousel’, maar ook over de dominantie van de ‘boze, blanke man’. Journalisten, denkers en opiniemakers uit alle richtingen, maar ook politici maken zich zorgen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 25-10-2022

Privacy – death by a thousand cuts

OPINIE - Privacy is niet tastbaar. Het verlies van privacy is niet voelbaar. Daarom heeft u vast niet gemerkt dat uw privacy in de laatste 15 jaar door vele kleine sneetjes is verdwenen. En waarschijnlijk ook niet dat er vlak voor de zomer nog een stevige hap uit genomen werd. Door de Staat, wederom.

U weet wel, die Staat die er voor de burgers is. Die Staat met een grondwet waarin het recht op privacy keihard is vastgelegd. Die Staat mag u vanaf 1 januari altijd afluisteren, altijd meekijken met wat u op internet doet en altijd uw DNA opslaan.
Tenzij we dat tegenhouden via een referendum.

Maar voordat ik verder ga over dat referendum, eerst even wat meer over hoe we nu onze privacy al jaren aan het verliezen zijn.

Al vanaf begin deze eeuw neemt het parlement ieder jaar een paar wetten aan waarin een bepaald aspect van uw privacy wordt aangetast. Dat is nooit het doel van de wetten uiteraard. De meeste van die wetten zouden de veiligheid moeten verbeteren.
Zo moeten alle grote financiële transacties gerapporteerd worden, heeft iedereen permanent een legitimatiebewijs nodig (ook bij het stemmen), kunnen de uitleengegevens van bibliotheken opgevraagd worden, wordt u kentekenplaat bij willekeurig ritje meerdere malen gescand, moeten artsen en psychiaters in detail aan verzekeraars vertellen wat er met patiënten aan de hand is, wordt bijgehouden met wie u mailt en belt en welke websites u bezoekt, mag u overal preventief gefouilleerd worden en wordt al vanaf de geboorte van ieder kind middels ruim duizend vragen alles vastgelegd over zijn of haar wel en wee en dat van de ouders.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Peter Fenda (cc)

Anti-Navo Montenegrijnen gokken op Nederlands referendum

ELDERS - Niets lijkt het NAVO-lidmaatschap van Montenegro meer in de weg te staan. De oppositie ziet nog een laatste kansje in Nederland.

Met uitzondering van Spanje hebben alle NAVO-landen het toetredingsverdrag van Montenegro nu geratificeerd. De Amerikaanse president Trump zette vorige week zijn handtekening.  Spanje zal dat naar verwachting half mei doen. De toetreding van het 29e lid van de verdragsorganisatie is dan ondanks alle bezwaren van de binnenlandse oppositie en van Rusland een feit.

Tegenstanders van de NAVO in Montenegro willen in Nederland nog medestanders vinden voor een referendum om de ratificatie door het Nederlandse parlement ongedaan te maken. De Neutrality Union hoopt dat Nederlanders, in navolging van het Oekraïne-referendum, alsnog een blokkade willen opwerpen voor het omstreden lidmaatschap van de NAVO. De Kiesraad zou vandaag bekend maken of er voor de eerste fase van de referendumprocedure voldoende (minstens 10.000) handtekeningen zijn ingezameld. Initatiefnemer Gojko Raicevic hult zich voorlopig in stilzwijgen.

De oppositie tegen het NAVO-lidmaatschap had in Montenegro ook een referendum aangevraagd. Maar dat is door de regering afgewezen. In december was volgens een opiniepeiling nog geen 40% van de Montenegrijnen voor de NAVO. Maar het parlement zal volgende week in meerderheid voor het NAVO-lidmaatschap stemmen. Bij de krappe meerderheid van de zittende coalitie heeft zich ook nog een kleine partij uit de oppositie gevoegd.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende