Al ruim een jaar lang komt met enige regelmaat de irritante reclame voorbij die afsluit met "....kip het meest veelzijdige stukje vlees, kip! Campagne mede mogelijk gemaakt door de Europese Unie.". Al maanden wilde ik hier een stukje over schrijven. Kwam er niet van. Maar gisteren verscheen ineens het bericht dat geld van de EU gebruikt gaat worden om ons meer melk te laten drinken. Om de arme melkboeren te helpen en omdat het toch zo "gezond" is. Toen brak mijn klomp. Waarom geld van de EU gebruiken om producten van een reeds gestoorde bio-industrie-markt nog verder door de strot van de Europese consumenten te duwen? Als er één manier is om er zeker van te zijn dat mensen denken dat hun belastinggeld verspild wordt in Brussel, is het dit wel. En als er één manier is om mij aan het twijfelen te brengen over het nut van de EU is het dit ook wel. Hoe kan de EU nu een commissaris hebben die de hele tijd bezig is met eerlijke concurrentie terwijl een ander deel van de EU bezig is om de markt te manipuleren. En waarom steeds weer op het vlak van de landbouw? Hebben die gvd zo langzamerhand niet genoeg steun/subsidie/smeergeld gekregen? Of schijten die lui in Brussel nog steeds koeienvlaaien bij de gedachte aan weer een blokkade van een paar tractoren? Hopelijk bedenken ze zich nog en sturen ze die Verburg weer met lege handen naar huis.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Mooi woord om het scrabble-bord mee over te steken, maar dat terzijde. In het op zich hevig vermolmde omroepbestel tekent zich, naarmate de datum van 1 april dichterbij komt, een heuse media-crisis af. Zelden waren er zoveel nieuwe omroep-initiatieven die in de race waren voor een aspirant-omroepschap en nimmer waren de vooruitzichten zo slecht. Als ik het goed heb is er een zevental kandidaat-omroepjes bezig de benodigde 50.000 leden bijeen te harken.
Zeven weken voor de fatale datum heeft géén hunner echt reëel zicht op een omroepstatus. Op PowNed na dan, maar ook daar blijven de aanmeldingen achter bij de verwachtingen.
Naast de nieuwelingen bevindt ook ‘stagiaire’ Llink zich in de gevarenzone: 32.000 leden gezocht om deze groenige omroep in de lucht te houden. Alle campagnes ten spijt wil het daar maar niet vlotten. Nederland lijdt dus aan OLM (zie kop). Is het de kredietcrisis, die mensen weerhoudt van het aangaan of continueren van financiële verplichtingen? Is het de ontzuiling of de afnemende interesse voor dit door commercie en a-musement verrommeld medium? Wie zal het zeggen…
Lidmaatschapscampagnes
Persoonlijk ben ik nog lid van de VPRO, vooral uit gewoonte en omdat ik het omroepblad als weekblad kan waarderen. En velen zijn lid van de EO, al schijnt het na de ontboezemingen van Andries Knevel daar afzeggingen te regenen. In het algemeen merk ik dat alle omroepen zich weer in eigen zendtijd heftig roeren met lidmaatschapscampagnes. In het huidige concessiesysteem moet men weer even aan de bak om de eigen omroepstatus voor de komende jaren vast te leggen. Harde cijfers kan ik niet vinden maar ik vermoed dat ook de gevestigde omroepen last krijgen van het OLM-virus. Bekend is dat ook het lidmaatschapsbestand bij omroepen ernstig vergrijst en dat de jonge generatie veel meer richting internet neigt. Waarom een omroepblad (voor veel leden de enige reden om lid te zijn) aanschaffen, als alle gegevens ook online te vinden zijn? En waarom kiezen voor een omroep, als ze allemaal zo ongeveer hetzelfde aanbod hebben? En waarom kiezen voor publieke omroep als de commerciëlen ongeveer hetzelfde doen?
En waarom kiezen voor PowNed, PopNed of Piep!, als het medium van publieke televisie toch vooral in een zap-cultuur is verzopen? Is BNN zo onderscheidend, is Llink zo bijzonder? Nee, absoluut niet. Alles meer van hetzelfde, want ze moeten overleven in een systeem waar netcoördinatoren de dienst uitmaken. En maak je onderscheidende programma’s, die geen goede kijkcijfers trekken, dan word je naar de incourante uitzenduren verbannen. En dus kiest men eieren voor zijn geld. Op een paar omroepen na dan, zoals VPRO, RVU en IKON.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
„Mensen weten best dat er risico’s zijn verbonden aan lenen. Maar met een reclameverbod maak je het mensen die toevallig een krediet nodig hebben moeilijker om verschillende producten te vergelijken. Dat is onzinnig.”
Henriëtte Prast, hoogleraar persoonlijke financiële planning (ja, die hebben we ook al) veegt graag de vloer aan met het zoveelste bemoeizuchtige wetsvoorstelletje uit de koker van CDPvdA. Want in Den Haag denken ze heus dat de minima, die zich suflenen tegen beter weten in, worden beschermd door een ban van ‘leenreclames’ voor negenen des avonds. Tuurlijk: kansarm NL gaat vroeg naar bed en mist zo de onweerstaanbaar aanlokkelijke DSB-reclames, die je in een hypnose brengen en je aanstonds doen besluiten een keuken van 20 mille aan te schaffen. Gooi er maar een wetje tegenaan en bedrijf zinloze symboolpolitiek. Onderwijl mogen automerken én keukengiganten blijven stunten met renteloze kredieten en glijden er talloze folders in de bus met prijzen op basis van aflossing per maand. Who cares?
„Als mensen de komende tijd hun baan verliezen, zullen ze toch moeten leren om een tijdje met minder geld toe te moeten”, aldus een enthousiaste staatssecretaris Klijnsma over dit onzalige idee. Vanwaar toch die ongebreidelde bedilzucht? DSB is ineens de boosdoener, maar het gekke is: ze staan onder toezicht van de AFM, raadplegen de BKR en wijzen 9 van de 10 leenzuchtige Tokkies de deur. Alles volgens de regels die voor alle kredietverleners gelden, dus waar gaat het over?
Leenreclames zijn de financiële softporno en het calvinistisch-socialistisch smaldeel wil die troep niet prime time op tv. Daar valt in esthetisch opzicht wel wat voor te zeggen (gewoon slechte reclamespots), maar om daar nou een wettelijk regeling op los te laten? “Lenen kost geld” is immers een verplichte toevoeging aldaar. Zoals voor al die zompige beleggingsfonden op de STER ook de waarschuwing geldt dat “resultaten uit het verleden geen garantie voor de toekomst” zijn. Heeft nu menig belegger totaal kansarm gemaakt. Dus die dan ook maar verbieden?
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
U BENT VOOR KERNENERGIE :
U BENT TEGEN KERNENERGIE :
WANT DAT KOST NIET VEEL
WANT DAT KOST TE VEEL
OMDAT HET ANDERS FOUT ZAL LOPEN
OMDAT HET ALTIJD FOUT KAN LOPEN
WANT U DENKT AAN DE TOEKOMST
WANT U DENKT AAN HET VERLEDEN
WANT U WILT ALTIJD ELEKTRICITEIT
WANT U WILT ALLEEN GROENE ELEKTRICITEIT
WANT DAAR KOMEN OPLOSSINGEN VAN
WANT DAAR KOMEN PROBLEMEN VAN
WANT U WILT UW KINDEREN DE OPWARMING VAN DE AARDE BESPAREN
WANT U WILT UW KINDEREN HET RADIOACTIEVE AFVAL BESPAREN
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.