Horeca moet meer poetsen en minder lullen

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we -uiteraard met toestemming- overnemen van andere weblogs, of die via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van Luuk, dat eerder verscheen op zijn eigen weblog. Als het slecht met mensen gaat hebben ze de neiging de schuld buiten zichzelf te leggen. Een bijzondere uiting van dit gedrag is het populaire en volstrekt misplaatste 'ik ben depressief' van mensen wier leven nogal wat tegenslag kent. Hiermee zegt iemand dat hij ziek is, het dus niet zijn schuld is en dat iemand anders (dokter) het voor hem op moet lossen. Wat ze eigenlijk zouden moeten zeggen is 'ik ben ongelukkig', want daarmee geven te toe dat ze zelf schuldig aan de situatie zijn er dus ook wat aan kunnen doen. Ik meen dat dit verschijnsel extern attribueren heet in de psychologie, maar pin me er niet op vast. Dit gedrag zien we vandaag de dag ook bij de horeca. Alhoewel het CBS duidelijk heeft gemaakt dat de omzetdaling van de horeca niet aan het rookverbod ligt blijven ze erop staan dat het toch echt vooral komt door het rookverbod. De discussie nadert echter een climax omdat een deel van de horeca wel aan de slag is gegaan met de nieuwe situatie en, zoals de Koninklijke Horeca Nederland al vorig jaar meldde, succesvol is en duidelijk minder omzetdaling ziet. Het zijn nu nog de kleine cafeetjes die klagen omdat ze geen rookkamer kunnen aanleggen waar grote cafés dit wel kunnen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Hoogst merkwaardig vonnis

Ik moet eigenlijk de eerste jurist die positief is nog tegenkomen. Kortom, een hoogst merkwaardig vonnis dat wat mij betreft per direct in hoger beroep opnieuw gedaan mag worden.

ICT-jurist Arnoud Engelfriet verbaast zich over de uitspraak van de Haagse rechtbank die downloaden van muziek illegaal verklaarde, daarmee ingaande tegen uitspraken van de minister van justitie en de jurisprudentie.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige