Recht op vergetelheid

Een westers mens beschikt heden ten dage over zo verschrikkelijk veel rechten dat hij zo nu en dan het overzicht een beetje kwijtraakt. Zo werd ik me pas onlangs bewust van mijn recht op vergetelheid – of het moet me, qualitate qua, in de loop der tijd zijn ontschoten. Het recht op vergetelheid: een prachtig welluidend begrip dat mij behalve als neerlandicus ook als sterk schaker met bijbehorend krankzinnig geheugen direct enorm aansprak. Nog altijd is het zo dat wanneer Mitsubishi per ongeluk in het nieuws is, onmiddellijk de reeks GX-09-NK in mijn hoofd opborrelt – het kenteken van het exemplaar dat mijn ouders begin jaren tachtig aanschaften – en meteen daarna komen alle nummerborden van de rest van de straat door de jaren heen onvermijdelijk omhoog. Het zou me een lief ding waard zijn om deze volslagen nutteloze informatie met de nare neiging tot stalking uit de betreffende hersenkwab te laten verwijderen met een beroep op het recht op vergetelheid, maar helaas: het recht op vergetelheid bleek niet ontworpen voor een dergelijke toepassing. Vervolgens juichte ik ook te vroeg toen ik fantaseerde dat mensen als Mart Smeets misschien ook een recht op vergetelheid zouden hebben – nog los van het feit dat hij er natuurlijk nooit een beroep op zou doen. Dominique Strauss-Kahn zou het wel willen maar kan het ook uit zijn hoofd zetten: voor het leven getekend. En dat domme rayonhoofd dat door zijn eigen wak zakte? No fucking way recht op vergetelheid.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.