Beloning voor geluk
Vorige week ontstond er enige ophef over de voorgenomen loonsverhoging van ING-topman Ralph Hamers. De raad van commissarissen vindt namelijk dat Ralph Hamers te weinig verdiend. Groenlinks wil zelfs zover gaan om een spoedwet te in te dienen om deze loonsverhoging te voorkomen.
Volgens de raad van commissarissen is de verhoging gerechtvaardigd als je het salaris van hamers vergelijkt met bestuursvoorzitters van andere grote bedrijven. Maar waarom zou je ING vergelijken met bijvoorbeeld Volkswagen? Thijs Bol liet al zien dat de samenstelling van de peer group om tot zo’n beslissing te komen vaak nogal subjectief is. Het beloningsbeleid van grote bedrijven voor hun CEO krijgt op die manier meer het karakter van een wedstrijdje verplassen waarin valsspelen de norm is.
Dit alles gaat er vanuit dat de goede prestaties van een bedrijf zijn toe te schrijven aan het beleid van de CEO. Een studie van Moshe Levy, professor aan de Hebreeuwse Universiteit van Jerusalem, laat zien dat beloning voor goede prestaties voor een groot gedeelte toe te wijzen is aan geluk en niet aan talent. Verder liet hoogleraar Xavier Baeten met zijn onderzoek zien dat de hoogte van de beloning weinig invloed had op de motivatie van de CEO’s.