Een cordon sanitair is een belediging voor de kiezer. Eén partij en haar kiezers worden door alle overige partijen bewust en gecoördineerd volledig buitengesloten. En niet alleen die kiezers zijn de dupe, ook een grote groep mensen die niet op de partij zou stemmen, maar niet vijandig staat tegenover een coalitie waarin de partij zou zitten wordt benadeeld. Deze mensen hebben geen alternatief meer en hun opinie gaat in het beste geval gedeeltelijk verloren. Zo'n afspraak heeft in een democratie geen pas. Maar als een partij zulke van de norm afwijkende standpunten heeft, dan mag de vraag welke partijen met die partij samen willen werken wél gesteld worden. De reden is simpel: kiezers willen dat weten, en terecht. Nederland wordt geregeerd door coalities van partijen. Minstens zo belangrijk als het eigen programma zijn dus de programma's van de partijen waar "jouw" partij mee wil samenwerken. En veel mensen in Nederland willen beslist niet dat de PVV aan de regering deelneemt. Als die mensen vernemen dat een stem op "hun" partij de kans op regeringsdeelname van de PVV vergroot, dan zullen zij misschien hun stem willen herzien. Het nu duidelijkheid geven over die mogelijke coalitie is geen kiezersbedrog, maar de democratische plicht die een coalitie-democratie met zich meebrengt. Zwijgen over het wel of niet een coalitie met de PVV willen aangaan, dat is pas kiezersbedrog.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
In de landelijke peiling die de raadsverkiezingen vergezelden, leek de PVV spekkoper: van 9 naar 24 (+15). Dezelfde peilingen lieten echter ook iets anders zien. De grootste bestrijders van Wilders, D66 en GroenLinks, gingen samen van 10 naar 27 (+17). Logisch dat Wilders dit laatste liever negeert en de peiling als een opstap naar een machtsgreep in juni ziet. Maar zijn meest waarschijnlijke coalitiepartners, CDA en VVD, verliezen 12 zetels. Per saldo neemt de waarschijnlijkheid van een rechts kabinet niet significant toe.
De vraag is nu of Wilders zijn niveau weet vast te houden. De trend is namelijk neerwaarts. Rond de Europese Verkiezingen vorig jaar stond hij nog boven de dertig. De ogen zullen gericht zijn op zijn loopjongens in Almere. Daar is de PVV de grootste en zal ze dus het voortouw moeten nemen om een coalitie te vormen. Lukt dat niet, dan zal de partij dat voor de voeten geworpen krijgen tijdens de campagne: u krijgt niet eens een coalitie in Almere rond, hoe denkt u dat te gaan doen als u de grootste in het land wordt? Lukt het wel, dan moet de PVV een of meer wethouders leveren. Worden die gevonden, dan wordt het ook link voor Wilders, want wethouders doen sneller iets fout dan raadsleden.
Comfortabeler zit de PVV in Den Haag. Als tweede na de PvdA hoeft ze in principe niets en kan ze haar beleidsdoel om de anderen helemaal gek te maken, ter hand nemen. Dat is een rol die de partij meer past. Overigens is met zo’n onervaren ploeg de kans groter dat de gevestigde orde de nieuwkomers helemaal gek maakt met regels en procedures.
Van Pruisen – Geenstijl | Weinig verhelderende gezwets van poeha-meneer Rottenberg. Een scherper formulerende mr. Hiddema. Kletskoekfabrikant Rottenberg kreeg klop van de Amsterdamse strafpleiter en toekomstig PVV-Kamerlid. De jurist aan het ballen met de nare drampotentaat. Beau en Jort mag u wegdenken.
Geoff – Sargasso | Ontwijkend gebral van pseudo-beschaafde meneer Hiddema. Een tot de essentie rakende Rottenberg. Zwetskous Hiddema wordt in de hoek gedreven door de oud-PvdA politicus en programmamaker. De spindokter ontmaskert leegte en lafheid achter nare draaikont met manchetknopen. Beau en Jort doen er een schepje bovenop.
..en wat ziet u? DWDD Deel 1 | DWDD Deel 2
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Het Wetenschappelijk Bureau van de PVV. Update (23-3-2010): Sorry, site alweer opgeheven
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Onderstaande analyse is van Mario en verscheen eerder op zijn eigen weblog.
De belangrijkste analyse van de eergisteren gehouden verkiezingen, is natuurlijk dat het onmogelijk is om deze gemeenteraadsverkiezingen zomaar te vertalen naar landelijke.
Dat is eigenlijk altijd al zo; de lokale partijen zijn samen namelijk de grootste partij (21%) en hun achterban is niet zo makkelijk weg te rekenen of bij een andere partij te plakken. Gisteren werd deze onmogelijkheid nog groter, vooral omdat de PVV, die duidelijk één van de winnaars is, slechts in 2 gemeentes meedeed. Vervolgens waren er ook nog in 10% van de gemeentes helemaal geen verkiezingen ivm gemeentelijke herindelingen, zodat iedere analyse niet zozeer gebaseerd is op de verkiezingsuitslag van gisteren, maar op de opiniepeilingen die tegelijkertijd gehouden zijn.
Dat de PVV zou winnen, kon na de verkiezingen voor het EP moeilijk een verrassing genoemd worden. Ook de andere winnaars (GL, D66) waren toen al zichtbaar, net als de verliezers (CDA, PvdA, SP). Toch is er wel degelijk iets veranderd; het CDA en de SP blijven verliezen, terwijl de PvdA zich herstelt. Bij de winnaars zien we ook iets dergelijks; de PVV blijft winnen, terwijl de winst van GL en D66 begint te verdampen.
PVV-haters voeren smerige lastercampagne
PVV-lijsttrekker Raymond de Roon reageert furieus op de berichtgeving dat zogenaamde PVV-aanhangers bedreigingen zouden hebben geuit jegens winkeliers. De PVV is tegen geweld en bedreiging met geweld. Dergelijke acties behoren niet tot ons campagne-arsenaal. Wij distantiëren ons daarvan. De uitwerking van dergelijke criminele activiteiten werkt alleen maar tegen ons. Ik denk eerder dat dit is gedaan door PVV-haters die ons zwart willen maken, zoals de AFA. Ik hoop dat de politie de daders snel pakt , aldus De Roon.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
“Pleiten voor een tijdelijke opheffing van het mannenkiesrecht zou een enorme zegen zijn” (bron: de pampieren Sp!ts)
Historicus Maarten van Rossem bepleit in de populistische treinkrant Sp!ts het belang van een spoedige verdwijning van het populisme. Hij roept daarom potentiële PVV kiezers op om voor het stemmen nog eens de PVV-website te bekijken. Wie dat doet kan niet anders dan constateren dat de opvattingen van de PVV volstrekt in strijd zijn met de hele Nederlandse politieke traditie van de afgelopen 150 jaar.
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Onderstaand interview is van Ewoud Butter en verscheen eerder op zijn eigen weblog.
In het kader van een onderzoek naar multicultureel onbehagen in Amsterdam interviewde ik een jaar geleden een 42-jarige fragiele en nichterige homo die serieus overweegt om bij de landelijke verkiezingen op de PVV te stemmen: Tim, een portret.
Tim werd in mei ?68 (?symbolischer kan niet?) geboren in een klein dorp bij Goes als oudste van een gezin van vier kinderen. Zijn ouders waren streng gereformeerd, zijn vader was actief in het bestuur van de lokale kerk.
Tim was 14 en zat op het VWO in Goes toen hij besefte dat hij homoseksueel was. Omdat hij wist dat zijn ouders homoseksualiteit niet accepteerden, hield hij zijn geaardheid lange tijd verborgen. Dat leidde er toe dat hij steeds depressiever werd. Ook gingen zijn prestaties op school achteruit, zodat hij moest overstappen naar de HAVO. Toen hij 16 was had hij na een avondje stappen thuis zijn coming out. Daarna brak de ?hel? los. ?Mijn vader heeft sinds die dag niet meer met me gesproken, m?n moeder probeerde me om te praten. Ze dacht dat ik geestelijk ziek was en zag mijn homoseksualiteit als een gevolg van mijn depressiviteit in plaats van andersom.? Ze stuurde Tim naar de dominee en daarna naar de psychiater. Tim werkte mee, tegen beter weten in, ‘uit een soort schuldgevoel’.
Toen hij zijn HAVO-diploma had gehaald vluchtte hij naar Amsterdam. ?Amsterdam was voor mij de beloofde stad. Daar kon ik mezelf zijn en mensen met een vergelijkbare achtergrond en interesses ontmoeten.? Na twee dagen stond hij al op de stoep bij het COC en na een maand woonde hij samen met een man van 50 in de Concertgebouwbuurt. “Hij gaf me de ruimte om te zijn wie ik was, hij pronkte met me en had me na 2 dagen al meer complimenten gemaakt dan ik ooit van mijn ouders had gehad.”
Zijn vriend onderhield hem, terwijl Tim het huishouden deed. ?Ik wist niet wat ik wilde studeren. Begon steeds aan wat, maar maakte het nooit af. Misschien was het scheve relatie, en ongetwijfeld zal ik onbewust een vaderfiguur hebben gezocht, maar ik voelde me wel heel veilig. Die veiligheid had ik nodig om uit te vinden wie ik was.?
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
