Maandag wordt een spannende dag voor het kabinet van Mark Rutte. 's Middags stemmen namelijk alle leden van de Nederlandse Provinciale Staten voor de Eerste Kamer. Zonder een meerderheid in deze Senaat, wat neerkomt op tenminste 38 stemmen van de 75 senaatszetels, wordt het nog ingewikkelder voor de jeune premier om het beleid van zijn kabinet uit te voeren. Op woensdag maakt de Kiesraad de definitieve uitslag bekend. Zullen de CDA-ers inderdaad 'hun verantwoordelijkheid' nemen? Of redt de coalitie het alleen met schemerige dealtjes in achterkamertjes? Nederlandse kiezers kunnen hoe dan ook niet rechtstreeks stemmen om te bepalen hoe hun volksvertegenwoordiging in de Eerste Kamer eruit ziet. De Volkskrant legt uit hoe het het wel werkt. Volgens EenVandaag is 'De Nederlander' deze vorm van 'koehandel' echter zat! Ook als de Nederlander het al zat is, zal het nog wel even duren voordat het verandert. Ongeveer zolang als het duurt dat D66 - met democratische hervorming als haar kroonjuwelen - een stabiele verkiezingsuitslag haalt. Om de verkiezingen van de Eerste Kamer te veranderen is namelijk een verandering van de Nederlandse Grondwet nodig. Hiervoor is weer een tweederde meerderheid nodig in het parlement. Het zal de nodige koehandel en achterkamertjes vergen om dat voor elkaar te krijgen.
“Wij willen geen vervuiling en CO2-uitstoot op olympisch niveau.”
Aldus GroenLinks in reactie op de voorstellen van het kabinet om de maximumsnelheid op een aantal belangrijke provinciale wegen naar 100 kilometer per uur te verhogen. Eurlings kijkt met deze plannen vooruit tot 2028, wanneer mogelijk de Olympische Spelen in Nederland plaatsvinden. Meer medailles of meer doden?
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.