ProCures en Polare: niet alle diefstal is illegaal

De gang van zaken rondom de failliete boekhandelketen Polare laat zien dat sommige vormen van 'dapper ondernemerschap' in de praktijk op hetzelfde neerkomen als ordinaire diefstal. Enige tijd geleden al berichtte het NRC het volgende: Participatiemaatschappij ProCures heeft boekhandelsketen Selexyz in 2012 met geleend geld gekocht. Het overnamebedrag van 3,5 miljoen euro voor de winkels, waaronder prominente namen als Donner en Broese, is destijds volledig gefinancierd door ABN Amro. Ook daarna heeft ProCures geen eigen geld geïnvesteerd in Selexyz en de opvolger Polare, zegt curator Kees van de Meent. Dit is dus ongeveer hoe het is gegaan: ProCures leent 3,5 miljoen euro van de bank. Maar in plaats van zelf verantwoordelijkheid voor deze schuld te dragen, wordt deze op de balans van Selexyz/Polare gezet. Ook in een later stadium wordt – heel doelbewust – geen eigen geld geïnvesteerd.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.