Een gastbijdrage van Mark Akkerman van de Campagne tegen Wapenhandel. Er is een snelle groei van het aantal Nederlandse bedrijfjes dat diensten aanbiedt in de private militaire en veiligheidssector, de zogenaamde PMSCs (private military and security companies). Een bedrijf zoals het omstreden Amerikaanse Blackwater zul je daartussen niet vinden, maar er zijn genoeg ontwikkelingen om je zorgen over te maken. Een inventarisatie uit openbare bronnen levert ruim twintig, veelal jonge, bedrijfjes op die zich manifesteren met een aanbod van trainingen, al dan niet met wapens, en de bereidheid ingezet te worden voor piraterijbestrijding en risicovolle opdrachten in spanningsgebieden. Ze onderscheiden zich daarmee duidelijk van de traditionele beveiligingssector die diensten levert als de ongewapende beveiliging van objecten en evenementen binnen Nederland.
OPINIE - In de Verenigde Staten zijn veel gevangenissen geprivatiseerd. En zijn de gevangenen verplicht te werken. Goedkoop en zeker. En daarmee betalen belastingplichtigen dus voor het verkrachten van de arbeidsmarkt. En steken de bedrijven geld in de lobby voor strengere straffen. Simpel en stom.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Pas op, dit is een speculatief stukje.
De regering heeft in haar regeerakkoord staan dat ze privatisering van relevante taken van het gevangeniswezen gaat voorbereiden. Slagvaardig als ze zijn, hebben ze staatssecretaris Teeven naar het Verenigd Koninkrijk gestuurd om eens te kijken hoe dat daar gaat.
Een van de belangrijkste argumenten voor privatisering is kostenbesparing. Private gevangenissen zijn goedkoper (ongeveer 17% leert de praktijk) dan gevangenissen van de overheid.
Maar wat is precies het neveneffect van het neerzetten van een nieuwe commerciële sector in het gevangeniswezen? Precies, een lobby. En wat nou als die lobby ervoor zorgt dat het beleid subtiel verandert en er veel meer gevangenen komen (of ze langer zitten). Meer dan 17% bijvoorbeeld? Is het dan nog wel zo slim?
Is dit speculatie? Ik heb twee cases voor u waar er recent is geprivatiseerd. De eerste is van het Verenigd Koninkrijk (links) en de tweede van de Verenigde Staten. Na de break zeg ik u wat het jaar was waarin daar de privatisering van start ging. Aan u de vraag of het nader onderzoeken van de correlatie relevant is in deze kwestie.
In het Verenigd Koninkrijk was dat 1992.
In de Verenigde Staten was dat 1984.
Bronnen:
Getallen VK
Getallen VS
Midden jaren negentig werkte ik, naast mijn schoolopleiding, een paar avonden per week bij ‘de PTT’. Een perfect bijbaantje. Veel verdienen, veel pauzes en gezellige collegae. Hoe eerder de post de deur uit was, hoe vroeger je naar huis kon. Op de tweede verdieping sorteerden honderd huisvrouwtjes gezellig kettingrokend ‘de handpost’. O wee, als je daar moest zijn! Door de ondoordringbare rookgordijnen konden de dames altijd ongestoord hun gang gaan. Gespannen leverde ik daar dagelijks mijn poststukje af en keerde ik met betraande oogjes weer terug op mijn werkplek. Nostalgie! En wat lijkt het lang geleden. Paffende dames, handsortering, PTT, het is allemaal al lang verboden, voorbij of veranderd.
Megalomaan sorteercentrum
Nadat ik vertokken was, ging het snel bergafwaarts met de PTT. Ze begonnen met een naamsverandering; het spreekwoordelijke begin van het einde van ieder bedrijf. Daarna volgde de verzelfstandiging in 1998, het centraliseren van de sorteercentra en het rookverbod. In mijn studententijd hielp ik in de drukke kerstperiode nog eenmaal op het ongezellige, lelijke en megalomane sorteercentrum te Nieuwegein. Het compacte sorteercentrum hartje Utrecht was opgeheven. Weg gezelligheid. Niemand mocht meer eerder naar huis. Geen lange pauzes meer en misschien nog wel het ergste van alles: geen ondoordringbare rookgordijnen. Nee, in plaats daarvan was alles zakelijk en zichtbaar, en daar werd ik op zijn zachtst gezegd niet vrolijk van. Die kerstperiode betekende dan ook het einde van mijn ‘postcarrière’.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Net als je denkt dat de overheid al haar taken al heeft afgestoten, verzelfstandigd of geprivatiseerd, blijkt er toch nog een stukje te zijn dat ze hebben overgeslagen.
Dienst Domeinen, dat stukje van het ministerie van Financiën dat over het onroerende goed van de Staat gaat, moet een zogenaamde baten-lasten dienst worden, aldus een brief van de Staatssecretaris:
“Met de toekenning van de status van baten-lastendienst binnen de Rijksoverheid blijft de volledige ministeriële verantwoordelijkheid bestaan én worden beperkingen in de bedrijfsvoering, die goede prestatieafspraken in de weg staan, weggenomen. Baten-lastendiensten kenmerken zich door een resultaatgericht besturingsmodel in combinatie met een batenlastenadministratie.
….
Als baten-lastendienst stelt Domeinen het resultaat voorop.
Domeinen wil met behulp van het model van baten-lastendiensten transparant(er) en productgericht(er) gaan werken om doelmatigheid te bevorderen. Op deze wijze wordt het beter mogelijk om de toegevoegde waarde van de producten en diensten van Domeinen inzichtelijk te maken. Daarnaast biedt het instrument baten-lastendienst mogelijkheden om de interne sturing op doelmatigheid aan te scherpen onder andere door benchmarking.”
Het lijkt wel alsof er een heel handboek met management-new-speak is leeg geschud in die brief.
Jammer dat de brief niet die hele reeks “succesvolle” voorbeelden van de overheid aanhaalt om deze stap te rechtvaardigen. Ook jammer dat de Tweede Kamer in haar vragen over deze brief niet zoekt naar een onderbouwing waaruit kan blijken dat deze stap ook daadwerkelijk iets gaat opleveren.
Anders dan weer wat meer werkverschaffing natuurlijk. Want één ding is zeker, om te kunnen meten of een organisatie prestatie-gericht is, moet er een organisatie opgezet worden die de prestaties “onafhankelijk” gaat meten. Vervolgens moet dat met enige regelmaat gerapporteerd worden en op diverse managementlagen tot aan de minister van wollige taal voorzien worden om uiteindelijk tot de conclusie te komen dat er mogelijk eventueel en klein positieve kant aan het geheel zit.
En er moet natuurlijk bij iedere handeling extra administratie gedaan worden door de mensen van Dienst Domeinen volgens bepaalde vast procesbeschrijvingen. Want als het niet volgens een proces gaat en niet gedocumenteerd is wie welke stappen van het proces hoe en wanneer heeft uitgevoerd, kan er niets gemeten worden.
En geen vragen van de Kamerleden aan de Staatssecretaris of hij even kan laten zien dat de Dienst Domeinen op dit moment niet presteert.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
