Vijfduizend Amerikaanse adverteerders hebben deze week een opmerkelijke stap genomen door een opt-out regeling aan te bieden voor behavioral targeting – waarbij adverteerders alles bijhouden wat een internetgebruiker doet. Is dit genoeg?
Onlangs keek ik even bij onze roze rechterburen van Geenstijl. In de rechterbovenhoek, onder de filmpjes, is een groot reclameblok. Wat werd mij aangeboden? Een kam, een borstel, een speelgoedgitaartje en een speelgoedpianootje van diapers.com. Waar had ik gisteren naar gezocht bij diapers.com, maar niet gekocht? Een kam, een borstel, een speelgoedgitaartje en een speelgoedpianootje. Het advertentiebedrijf dat diapers.com gebruikt, werkt blijkbaar ook samen met Geenstijl. De algoritmen schrijven blijkbaar voor dat de kans groot is dat ik die prullen alsnog ga kopen (nee).
Veel bedrijven en zowat alle online adverteerders doen aan behavioral targeting. Ze plaatsen een cookie op je computer die precies bijhoudt waar je naar kijkt, wat je koopt, wat je doet online en soms zelfs waar je muisaanwijzer zich bevindt. Die informatie wordt steeds vaker gekoppeld aan offline informatie over inkomen en andere demografische indicatoren. De Wall Street Journal ontdekte afgelopen zomer (2010) in een zeer onthullende serie (ga die lezen!) dat de vijftig grootste websites in de Verenigde Staten elk gemiddeld 64 cookies op de computer van de bezoeker plantten. Ook onthulde ze aan een groot publiek het bestaan van cookies die zich niet laten verwijderen: je zit eraan vast of je wil of niet.
