IS heeft slechte week, onthoofdt gijzelaar

Gisteren bracht IS weer een onthoofdingsvideo naar buiten. Dit keer was de Amerikaanse hulpverlener Peter Kassig het slachtoffer. Net als, overigens, een groep Syrische militairen. Maar die doden ze aan de lopende band, waardoor de propagandawaarde daarvan beperkt is. Met het onthoofden van een westerse gijzelaar trek je echter altijd de aandacht. Waarom nu? IS is groot geworden dankzij uitgekiende propaganda. Want dankzij propaganda haal je donaties van rijke leunstoel-jihadisten binnen en word je aantrekkelijk voor rekruten. Maar dat werkt alleen zo lang als je wint. En IS heeft een slechte week achter de rug. En dan is een propaganda-opkikkertje precies wat je als (potentiële) jihadi nodig hebt. IS krijgt momenteel nog altijd op zijn lazer rondom Kobani. En tot overmaat van ramp, verloor het ook nog eens de controle over de Iraakse oliestad Baiji. Amerika's hoogste militair, Martin Dempsey, verklaarde dan ook afgelopen zaterdag tijdens een verrassingsbezoek aan Baghdad, dat het tij in de strijd tegen IS aan het keren was: The United States' top military officer told American troops on a surprise visit to Baghdad on Saturday that the momentum in the battle with Islamic State was "starting to turn", but predicted a drawn-out campaign lasting several years. De fout die IS heeft gemaakt, is dat het, in alle openlijkheid, een heuse staat probeerde te worden. En dan ben je kwetsbaar voor conventionele strijdkrachten, met name luchtaanvallen. Dus het ligt in de lijn der verwachtingen dat IS – althans in Irak – over een tijdje weer hetzelfde onbetekenende guerillagroepje is, als het jaren geleden al was – wachtend op een volgende kans. En die kans zal er vrijwel zeker ook wel komen, hetzij voor IS, hetzij voor een andere soennitische strijdgroep. Want de voedingsbodem voor een dergelijke groep zal niet zijn verdwenen, maar zal – zoals het er nu uitziet – veeleer vruchtbaarder zijn geworden. Kortom, ik denk dat IS is nu al over the hill is, maar het onderliggende probleem is er bepaald niet kleiner op geworden.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.