Quote van de Dag: Gezeur om niets

Als ambassadeur van Unicef ga je echt naar de ingewanden van een volk of een stad. Als je tien dagen in de sloppenwijken van Dhaka de hoofdstad van Bangladesh rondloopt [..] tussen de rotzooi, de verrotting en echt de alleronderste treden van het menselijk bestaan dan ga je wel heel anders over Nederland denken. Dan is het heel moeilijk om terug te komen soms, en om te schakelen naar het 'gezeur om niets'. Wat ik de Nederlander niet kwalijk neem, hij weet niet beter. Ik zal nooit preken van 'jij moet anders gaan denken want jij weet niet wat er in de wereld te koop is'. Als je maar wel een besef hebt dat dit niet het enige is. Paul van Vliet in gesprek met Annemiek Schrijver over zijn werk als ambassadeur van Unicef in het TV programma Het Vermoeden.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.