Als ambassadeur van Unicef ga je echt naar de ingewanden van een volk of een stad. Als je tien dagen in de sloppenwijken van Dhaka de hoofdstad van Bangladesh rondloopt [..] tussen de rotzooi, de verrotting en echt de alleronderste treden van het menselijk bestaan dan ga je wel heel anders over Nederland denken. Dan is het heel moeilijk om terug te komen soms, en om te schakelen naar het ‘gezeur om niets’. Wat ik de Nederlander niet kwalijk neem, hij weet niet beter. Ik zal nooit preken van ‘jij moet anders gaan denken want jij weet niet wat er in de wereld te koop is’. Als je maar wel een besef hebt dat dit niet het enige is.
Paul van Vliet in gesprek met Annemiek Schrijver over zijn werk als ambassadeur van Unicef in het TV programma Het Vermoeden.
Reacties (1)
Van Vliet heeft gelijk, maar het is wel een open deur. Eentje die bovendien al veel te vaak open is gegaan. Er moeten betee quotes te vinden zijn,