KORT | Partijen moeten eigen leden niet te serieus nemen

Partijdemocratie doet de echte democratie geen goed. Dat wordt weer eens bevestigd door een onderzoekscommissie van GroenLinks die, na het orgaanfalen van afgelopen jaar, de partij van een nieuw lijstje goede bedoelingen voorziet. Positief: het rapport maakt melding van de ruis tussen fractie en partij. Maar dan lees je dit: 'Wij merkten [...] op dat de verwijdering tussen de Tweede Kamerfractie en de partij mede gevoed is door een verschil van inzicht over de vraag of de partij een "kiezerspartij" dan wel een "ledenpartij" zou moeten zijn.' De gekozen middenweg: 'een kiezersgerichte ledenpartij.' Een hilarisch compromis! Een ander voorbeeld is Kunduz. Mijn veronderstelling was dat fractie en partij het daarover oneens waren. Klopt blijkbaar niet. De missie stond in het partijprogramma, geschreven door een commissie van de partij. Diezelfde partij, die er later nogal over morde. Blijkbaar was de partij GroenLinks het ook hier niet met zichzelf eens. Een eenvoudige oplossing. Geef zo'n partij één verkiezing waar leden voor de kieslijst worden gekozen. Die toekomstige kamerleden schrijven vervolgens het verkiezingsprogramma en zijn tot de volgende verkiezingen inhoudelijk verantwoordelijk. Verantwoording daarover afleggen doen ze niet slechts aan de partij, maar aan alle kiezers.

Door: Foto: Kort - illustratie Sargasso

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.