Dit is niet een plantage…
Suzanne Kroger van Greenpeace zit momenteel in Indonesië. Ze reist veel in de verschillende bosgebieden en volgt de ontwikkelingen in de Indonesische industrie en politiek. Dit is haar tweede gastbijdrage.

Wat is een bos? Deze schijnbaar simpele vraag is het onderwerp van heftig politiek debat geworden, zowel in Indonesië als binnen de EU. En met het juiste antwoord is veel geld gemoeid. Vraag een kind van zes een bos te tekenen, en je krijgt een tekening van een paar bomen, wellicht met een hertje of een tijger erin. Maar volgens een net uitgelekt document van de Europese commissie is een monotone plantage met oliepalmen ook een bos.
Waarom? Omdat dan de grootschalige kap van bossen voor palmolie plantages, als duurzaam bestempeld kan worden. De EU wil graag goedkope palmolie importeren om als biobrandstof te gebruiken. Onder druk van de milieubeweging moet die biobrandstof wel aan bepaalde duurzaamheidseisen voldoen: zo mag er geen bos voor gekapt zijn. Dan valt praktisch alle palmolie af, concludeerde de Indonesische en Maleisische palmolie industrie.
Dus werd een stevige lobby ingezet, en het resultaat mag er zijn: ook palmolie plantages worden nu als bos gerekend. Wie een tropisch regenwoud, vol met leven, omzet in een doodse plantage mag mee doen op de (binnenkort gesubsidieerde) Europese biobrandstof markt.
In navolging van Kraft en Unilever, heeft Nestlé na een paar dagen campagne van Greenpeace besloten
Slechts 1% van de duurzaam geproduceerde palmolie wordt daadwerkelijk afgenomen. Het Wereldnatuurfonds is teleurgesteld over de loze toezeggingen van de afnemers en zal binnen zes maanden komen met een Palm Oil Buyer’s Scorecard die inzichtelijk maakt wie zijn best doet duurzame productie te stimuleren en wie rücksichtlos foute palmolie blijft inkopen ten koste van mens(aap) en natuur 