Schiet niet op de pianist

Het is geen heldentekst van Karremans, maar voor heldhaftigheid was hij niet ingehuurd. Er is een rapport van 7000 pagina’s over de massamoord van Srebrenica, die zich onder onze ogen heeft voltrokken. De regering Kok is twee weken te vroeg afgetreden, als symbolische boetedoening; een beetje hol gebaar, maar wat moet je anders? Generaal Mladic zit inmiddels opgehokt in Scheveningen en krijgt een ingewikkeld proces. Moeten we nog iets met deze treurige zaak? De rechter vond onlangs dat Dutchbatt meer had kunnen doen om concrete personen te redden van een wisse dood. En daar was hij weer, overste Karremans, met een interview waar vooral misprijzend over werd gedaan. Ik vind dat misprijzen een beetje hypocriet. Zo ontstond opnieuw een realiteit, die juist door Karremans werd bestreden. Hij maakte bezwaar tegen de wijze waarop hij, als kleine vakman te velde, door zijn politieke en militaire leiding is gebruikt. De journaalbeelden lieten nog eens zien dat hij geen partij was voor Mladic, maar zou Couzy dat veel beter hebben gedaan? Of Joris Voorhoeve? Maar de klacht lijkt mij wel  terecht.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Mededeling

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.