Vorige week suggereerde scheidend staatssecretaris Aboutaleb dat een weduwe of weduwnaar na twee jaar na het verlies van zijn of haar partner (weer) aan het werk moet. Tot nu toe heeft een nabestaande recht op een uitkering van maximaal 18 jaar, maar in ieder geval totdat de kinderen volwassen zijn. Het was te verwachten dat de christelijke partijen tegen zouden zijn (hoeksteen enzo), maar ook Aboutaleb's eigen partij is niet enthousiast. Hans Spekman, die zelf op 1-jarige leeftijd zijn vader verloor, verwoordt het als volgt: "Hij moet niet op het laatste moment met voorstellen komen die niet zorgvuldig zijn. [...] Die twee jaar doen geen recht aan de situatie waarin iemand komt, die het leven bot van zich ziet weggeslagen. Het klinkt net een tikkie te stoer."
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Slecht nieuws komt altijd te vroeg.
Vandaag is Wim Van de Velde, de “Wannes” overleden. Een èchte, zoals ze niet meer bestaan. Wellicht onbekend in Nederland, wereldberoemd in Vlaanderen. Hij heeft het Antwerps dialect uit het volk getrokken en een plaats gegeven waar het hoort: tussen alle andere talen, wars van betutteling en vooroordelen. Onderstaande is een unieke ongepubliceerde foto van hem, in het volstrekte begin van zijn carrière, nog voor er 1 plaat was opgenomen. Achter hem ziet u een Flamenco-gitarist. Wannes was ook een uitermate begaafd flamencospeler. Zijn allereerste betaalde optreden was in het ‘kleinste theater ter wereld’ dixit de eigenaar: mijn vader.
Ter gelegenheid van mijn geboorte was er een feest, daar zijn die foto’s van. Meervoud, want onder de klik ziet u ook nog mijn vader en mij tijdens die gebeurtenis.
Of ik iets wou drinken. ‘Doe mij maar een pintje’, zei ik nog. Ik kreeg een kop koffie. Nadat ik in detail uitlegde wat er een uur eerder gebeurde mocht ik gaan. Het was de eerste en de laatste keer dat ik me op het hoofdstedelijk bureau aan de Guldenhoofdstraat moest vervoegen. Niet alleen duwde de luidruchtige Fransman me tegen de muur en spuugde hij op mijn vest, hij zei ook nog eens dat Brel een Fransman was. Dat was de druppel.
Wij van Sargasso laten u vandaag, exact 30 jaar na de dood van Brel, met 10 orginele videoclips van deze uitzonderlijke Brusselaar. De beschouwingen, essays, herinneringen en covers, die mag u zelf schrijven. Chauffe! Chauffe!
Une Valse a Mille Temps
Bruxelles
Jef
Le Plat Pays
Madeleine
Les Bourgeois
Ces Gens La
Quand On N’a Que l’Amour
Tango Funèbre
Les Carreaux
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
In zijn residentie nabij Peredelkino is vanmorgen Patriarch Aleksej de Tweede overleden. Hij was sinds 1990 de belangrijkste figuur binnen de Russisch-orthodoxe kerk. Van die verzoening is het nooit gekomen. President Dimitry Medvedev is in Mumbai direct op het vliegtuig gestapt en schrijft op dit moment op zijn zwarte macbook aan een afscheidstoespraak.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
“Het overlijden van Jörg Haider raakt mij diep (…) Hij was een charismatische leider die als geen ander in staat was om de spreekbuis te zijn van de zwijgzame meerderheid van de bevolking” (Metro)
Philip Dewinter reageert geschokt op het overlijden van zijn collega ‘salon-nationaal-socialist’ Jörg Haider. De roemruchte Oostenrijkse politicus kwam zaterdagochtend om tijdens een verkeersongeluk (foto+links+complotten).
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.