„Spaß unter Kameraden“

Ursula von der Leyen, de Duitse minister van Defensie (CDU), staat vlak voor de parlementsverkiezingen onder toenemende druk vanwege de afwikkeling van schandalen in het leger. Begin dit jaar kwam een opleidingscentrum van de Bundeswehr in Pfullendorf (Baden-Würtemberg) in opspraak vanwege hardhandige ontgroeningspraktijken, vreemdsoortige trainingsmethoden en verplicht 'paaldansen' van vrouwelijke soldaten. Minister Von der Leyen onthief de commandant van zijn functie en ontsloeg de Chef Opleiding en vier betrokken soldaten. De soldaten vochten hun ontslag aan, maar kregen deze week geen gelijk van de rechter. In de rechtszaak ging het alleen nog over sadistische praktijken bij het ontgroeningesritueel, voor de andere aanklachten waarop Von der Leyen zich baseerde was onvoldoende bewijs. Volgens de ontslagen soldaten ging het om „Spaß unter Kameraden“. De minister vond wat er was gebeurd "abstoßend und widerwärtig." Mensen die dit anderen aandoen horen volgens haar niet in het leger thuis. De legerleiding zag er ook de lol niet van in en wilde met het ontslag een voorbeeld stellen.  Daar heeft de rechter zich nu bij aangesloten. Enkele hooggeplaatse militairen vinden dat de minister overdrijft. Ze maakt het allemaal veel te groot. Generaal-majoor Walter Spindler, de commandant die door Von der Leyen is afgezet, vindt dat zij stijlloos gehandeld heeft. 'Zo wordt de Bundeswehr in een vertrouwens- en loyaliteitscrisis gestort,' zei hij. Von der Leyen's positie werd eerder dit jaar al op 't spel gezet na de ontdekking van een terroristische cel in het leger. Sleutelfiguur Franco A. bereidde met enkele medestanders een aanslag voor op de regering die hij asielzoekers in de schoenen wilde schuiven. Daarvoor had hij zich eerder als Syrische asielzoeker aangemeld en hij was als zodanig ook zonder problemen geregistreerd (wat weer vragen heeft opgeroepen over de asielprocedure, maar dit terzijde).

Door: Foto: Rudi401 (cc)
Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Corps

, door

In mijn tijd aan de TU Delft werd altijd een beetje lacherig gedaan over het plaatselijke corps. Je moest natuurlijk niet teveel ballen in je werkgroepje hebben, want dan hielden ze het project op met hun ongein, maar de gehoorzaamheidscultus kweekte verder wel dociele types, die je makkelijk de eenvoudige k*tklussen in de maag kon splitsen. De toekomstige leiders van het land zaten in Delft niet bij het corps maar bij de studentenvakbond.

Wat in de actuele heisa rond het Groningse corps opvalt is de boete die daar werd ingesteld op het doorbreken van de omerta. Dat zou vroeger nooit nodig zijn geweest. Toen zwegen de foeten nog gewoon omdat ze zich te pletter geneerden om de vernederingen die ze zich hadden laten aandoen. Kennelijk is zelfs bij het corps de gehoorzaamheidsreflex aan het uitsterven.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Mededeling

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Staat martelen gelijk aan ontgroening?

, door
Martelstoel (Foto: Flickr/sandeep thukral)

“Van de verschillende ondervragingstechnieken die de CIA gebruikte zijn de meeste relatief onschuldig van aard (een gemiddelde studentenvereniging doet ergere dingen tijdens de ontgroeningsperiode).”

Joshua Livestro, een paar jaar geleden al te rechts voor VPRO’s Buitenhof, vindt dat de CIA best vergeleken kan worden met een studentenvereniging. Daar martelen ze namelijk ook in de ontgroeningsperiode. Waterboarden is een no-go, maar mensen tegen een muur gooien, slaapdeprivatie en in een doos opsluiten (eventueel met insecten) zijn, volgens Livestro, relatief onschuldig van aard.

Livestro schijnt zich al lopend in de regen ook afgevraagd te hebben waarom men moeilijk doet over Chinees watermartelen. ‘Eén druppel op je voorhoofd, zoveel pijn doet dat toch niet’.

Waar hij aan voorbij lijkt te gaan is het gegeven dat studentenverenigingen maar een week martelen. Dat is bekend bij het lijdend voorwerp, of de gemartelde. De CIA herhaalde processen regelmatig en maakte niet duidelijk wanneer ze stopten. Als de duur onbekend is, slaat de angst bij de gemartelden toe. Niet alleen de pijn is erg, ook de kans op oneindige herhaling breekt een slachtoffer.

Tevens heeft een ontgroeningstijd een doel (bij de club horen) en een (semi-) vrijwillige aard. Het martelen was gedwongen en de belangen van de martelaars en de gemartelden strookten al helemaal niet. De CIA wilde een bekentenis uit de gemartelde persen. Die wilde echter niet bekennen of had er weinig tot niks mee te maken.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.