„Spaß unter Kameraden“

Ursula von der Leyen, de Duitse minister van Defensie (CDU), staat vlak voor de parlementsverkiezingen onder toenemende druk vanwege de afwikkeling van schandalen in het leger. Begin dit jaar kwam een opleidingscentrum van de Bundeswehr in Pfullendorf (Baden-Würtemberg) in opspraak vanwege hardhandige ontgroeningspraktijken, vreemdsoortige trainingsmethoden en verplicht 'paaldansen' van vrouwelijke soldaten. Minister Von der Leyen onthief de commandant van zijn functie en ontsloeg de Chef Opleiding en vier betrokken soldaten. De soldaten vochten hun ontslag aan, maar kregen deze week geen gelijk van de rechter. In de rechtszaak ging het alleen nog over sadistische praktijken bij het ontgroeningesritueel, voor de andere aanklachten waarop Von der Leyen zich baseerde was onvoldoende bewijs. Volgens de ontslagen soldaten ging het om „Spaß unter Kameraden“. De minister vond wat er was gebeurd "abstoßend und widerwärtig." Mensen die dit anderen aandoen horen volgens haar niet in het leger thuis. De legerleiding zag er ook de lol niet van in en wilde met het ontslag een voorbeeld stellen.  Daar heeft de rechter zich nu bij aangesloten. Enkele hooggeplaatse militairen vinden dat de minister overdrijft. Ze maakt het allemaal veel te groot. Generaal-majoor Walter Spindler, de commandant die door Von der Leyen is afgezet, vindt dat zij stijlloos gehandeld heeft. 'Zo wordt de Bundeswehr in een vertrouwens- en loyaliteitscrisis gestort,' zei hij. Von der Leyen's positie werd eerder dit jaar al op 't spel gezet na de ontdekking van een terroristische cel in het leger. Sleutelfiguur Franco A. bereidde met enkele medestanders een aanslag voor op de regering die hij asielzoekers in de schoenen wilde schuiven. Daarvoor had hij zich eerder als Syrische asielzoeker aangemeld en hij was als zodanig ook zonder problemen geregistreerd (wat weer vragen heeft opgeroepen over de asielprocedure, maar dit terzijde).

Door: Foto: Rudi401 (cc)
Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Corps

In mijn tijd aan de TU Delft werd altijd een beetje lacherig gedaan over het plaatselijke corps. Je moest natuurlijk niet teveel ballen in je werkgroepje hebben, want dan hielden ze het project op met hun ongein, maar de gehoorzaamheidscultus kweekte verder wel dociele types, die je makkelijk de eenvoudige k*tklussen in de maag kon splitsen. De toekomstige leiders van het land zaten in Delft niet bij het corps maar bij de studentenvakbond.

Wat in de actuele heisa rond het Groningse corps opvalt is de boete die daar werd ingesteld op het doorbreken van de omerta. Dat zou vroeger nooit nodig zijn geweest. Toen zwegen de foeten nog gewoon omdat ze zich te pletter geneerden om de vernederingen die ze zich hadden laten aandoen. Kennelijk is zelfs bij het corps de gehoorzaamheidsreflex aan het uitsterven.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Staat martelen gelijk aan ontgroening?

Martelstoel (Foto: Flickr/sandeep thukral)

“Van de verschillende ondervragingstechnieken die de CIA gebruikte zijn de meeste relatief onschuldig van aard (een gemiddelde studentenvereniging doet ergere dingen tijdens de ontgroeningsperiode).”

Joshua Livestro, een paar jaar geleden al te rechts voor VPRO’s Buitenhof, vindt dat de CIA best vergeleken kan worden met een studentenvereniging. Daar martelen ze namelijk ook in de ontgroeningsperiode. Waterboarden is een no-go, maar mensen tegen een muur gooien, slaapdeprivatie en in een doos opsluiten (eventueel met insecten) zijn, volgens Livestro, relatief onschuldig van aard.

Livestro schijnt zich al lopend in de regen ook afgevraagd te hebben waarom men moeilijk doet over Chinees watermartelen. ‘Eén druppel op je voorhoofd, zoveel pijn doet dat toch niet’.

Waar hij aan voorbij lijkt te gaan is het gegeven dat studentenverenigingen maar een week martelen. Dat is bekend bij het lijdend voorwerp, of de gemartelde. De CIA herhaalde processen regelmatig en maakte niet duidelijk wanneer ze stopten. Als de duur onbekend is, slaat de angst bij de gemartelden toe. Niet alleen de pijn is erg, ook de kans op oneindige herhaling breekt een slachtoffer.

Tevens heeft een ontgroeningstijd een doel (bij de club horen) en een (semi-) vrijwillige aard. Het martelen was gedwongen en de belangen van de martelaars en de gemartelden strookten al helemaal niet. De CIA wilde een bekentenis uit de gemartelde persen. Die wilde echter niet bekennen of had er weinig tot niks mee te maken.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.