Weekendquote – Godwin in Rotterdam

"Ik verzet me hevig tegen het beeld dat ik geen helder zicht zou hebben op de grootstedelijke problematiek en dus geen recht zou hebben om de ‘het-doel-heiligt- de-middelen-gedrag’ te kritiseren." Heerlijke discussie dit. Rotterdam zoekt de grenzen van de wet op in haar strijd voor "veiligheid" en "fatsoen". De persoon wiens rol het is om kritisch te zijn, de ombudsman, wordt vervolgens de boeman door de nodige kanttekeningen erbij te zetten. Geheel volgens de Amerikaanse methode van "If you're not with us, you're against us." wordt iedere vorm van kritiek terzijde gelegd. En hoe kan je dat beter doen dan door de vergelijking te leggen met de Tweede Wereldoorlog. Het wordt de ombudsman in de mond gelegd, maar het is gewoon Leefbaar Rotterdam die Godwin's law als standaard wapen in de discussie gebruikt. Hier een stukje uit het bewuste rapport over hoe de discussie vorig jaar al liep:

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Politieke verruwing moet

Tweede Kamer (Foto: Flickr/linkselente)

Volgens de ombudsman draagt de politiek bij aan maatschappelijke verruwing. Dat vinden ze in Den Haag niet leuk. Alleen wordt uit de kritiek niet meteen duidelijk of de politici boos zijn omdat het niet waar is of omdat het juist wél waar is. Voor beide valt wat te zeggen.

Dat de samenleving verruwt staat wel zo’n beetje vast. Zinloos geweld neemt toe en het maatschappelijke debat over de jongste hype wordt bij voorkeur op onbeschofte toon gevoerd. Aangezien de politiek de maatschappij dient te representeren, moet ze deze verruwing volgen. In dat geval moeten de politici boos zijn op de ombudsman, omdat die kritiek heeft op iets dat eigenlijk een verdienste is. In een andere visie zou de politiek enigszins boven het gewauwel van het volk moeten staan. Dan zouden de politici boos moeten zijn op de ombudsman, omdat zijn kritiek onterecht is.

Te vrezen valt dat de waarheid in het midden ligt. De politici denken dat ze een verheven debat voeren, maar doen dat in werkelijkheid niet, onder meer omdat ze het voornaamste instrument van verruwing, een absolute kijk op de vrijheid van meningsuiting (niet alleen de inhoud is vrij, maar ook de vorm), zo hoog in het vaandel hebben staan. Of zie ik dat verkeerd?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour: Wanneer is een fiets een wrak?

In een van de rapporten heeft een fietsenbezitter zijn beklag gedaan over de verwijdering van zijn fiets. Zijn fiets zou zijn verwijderd omdat het volgens de gemeentelijke criteria een ‘wrak’ was. Volgens de ombudsman voldeed de fiets niet aan dit criterium. Een fiets is een ‘wrak’ als minimaal twee basisonderdelen ontbreken.

De Amsterdamse ombudsman vindt dat de gemeente het beleid voor het verwijderen van fietsen scherper moet formuleren en plaatst vraagtekens bij de criteria die worden gebruikt om te besluiten een fiets te verwijderen. Ofwel, genoeg ambtelijk gestuntel voor een poll hier op Sargasso…

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige