Geen bal op tv | De Ontmaskering van de Vastgoedfraude

De Ontmaskering van de Vastgoedfraude is een bijzonder onderhoudende miniserie, maar heeft z'n gebreken. Zo is niet alles even geloofwaardig. Of was de werkelijkheid wellicht ook niet altijd even geloofwaardig? 'Theo Frijn volgde therapiesessies in het alternatieve circuit en genas op wonderbaarlijke wijze.' Waarom nou toch, dacht ik toen ik dat las op de aftiteling van de laatste aflevering van De Ontmaskering van de Vastgoedfraude. Waarom zo’n alleraardigste, overduidelijk met liefde gemaakte serie aan het eind ontsieren met zo’n flauwigheidje? Dat heeft zo’n serie toch niet nodig? Theo Frijn had darmkanker. Uitgezaaid naar de lever. Dat is einde oefening. Dat was overduidelijk. Waarom dan zo’n aftitelingsgeintje? Welnu, omdat het waar bleek te zijn. In het echt heet Theo Frijn geen Theo Frijn, maar Nico Vijsma. En net als Nico Vijsma (op vrij onnavolgbare wijze gespeeld door Jeroen Willemse), is Theo Frijn overduidelijk een arrogante lul van een vent. De Bukowski van het vastgoed. Een doorgeflipte mental coach. Altijd een lange zwarte jas, altijd een zonnebril, altijd de behoefte om theatrale entrees te maken. ‘Flamboyant,' noemen ze dat in de media. ‘Charmant’ in de vastgoedwereld. Hoogst irritant noemt de rest van de wereld zo iemand.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.