Alles is relatief, ook geluk. Of nieuws. Anders zouden we het niet zo lang over een aangespoelde walvis gehad hebben. Ongeveer een half jaar geleden knalde tijdens het oppompen van mijn fietsband het ventiel eruit. Dit nare ongelukje zorgde ervoor dat ik definitief een gemaakte afspraak zou missen, die al in gevaar kwam omdat ik te lang onder de douche stond. Ik was de wanhoop nabij en was enkele tijd letterlijk radeloos. De enige oplossing die ik zag was zoeken. Zoeken naar het ventiel waarvan ik ten eerste niet wist hoe het eruit zag. Ten tweede niet wist welke kant het opgeschoten was. En dat ten derde waarschijnlijk zo klein was dat ik het tussen de grassprieten nooit zou vinden. Een hopeloze taak natuurlijk. Gedoemd om te mislukken. Des te groter was de euforie dan ook toen ik het onderdeeltje slechts enkele minuten later vond in een fietstas een stukje verderop. Ik durf best te zeggen dat ik op het moment van vinden meer vreugde voelde dan het moment waarop de mentor mij mijn VWO-diploma overhandigde. Niet te verantwoorden, maar in het dagelijks leven de normaalste zaak ter wereld.
En bij de volgende schietpartij in een bioscoop alle bioscopen van bewaker met geweer voorzien en bij volgende schietpartij op de pont alle ponten voorzien van bewaker met geweer en…. Dystopia!!!
Site NRA met rapport en propagandamateriaal.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
OPINIE - Dat er een verband is tussen wapenbezit en het aantal moorden lijkt wel duidelijk. Veel erger is dat sommige mensen denken dat het nieuws over het drama in Newtown en de daarop volgende discussie over wapenbezit in de VS niet relevant is voor Nederland.
Marc van Oostendorp beargumenteert dat alle aandacht voor het drama in Newtown zwaar overtrokken is. Zijn argumentatie is op zich steekhoudend en hij eindigt met de conclusie: ‘In Nederland is het wapenbezit niet vrij en er is ook niemand die erop aandringt om dat wel vrij te geven. De hele discussie speelt bij ons geen rol. Er is, kortom, geen enkele zinnige reden te bedenken waarom wij ons met het Amerikaanse debat zouden bemoeien.’ Dat het wapenbezit niet vrij is, is echter geen garantie voor het voorkomen van drama’s. Zie Alphen aan de Rijn. Wel zorgt de sterke beperking van het wapenbezit ervoor dat dergelijk drama’s hier een stuk minder vaak voorkomen. Het is nu eenmaal vrij lastig om aan wapens te komen. Toch is het nodig om ook in Nederland het debat te voeren over vuurwapens en te kijken naar modernisering van de vuurwapenwet.
De digitalisering van de samenleving in de laatste decennia heeft onmiskenbaar grote gevolgen gehad voor de toegang tot informatie, de muziekindustrie en de nieuwsmedia. Vroeger was het kopiëren en verspreiden van bijvoorbeeld muziek lastig. Alleen een één op één kopie maken ging relatief makkelijk. Nu kun je met één muisklik iets kopieren en/of verspreiden naar duizenden anderen. En dat in een fractie van een seconde. Wat dit met wapenbezit te maken heeft? Veel.
ANALYSE - Na het drama van Newtown is wapenbezit in de VS (uiteraard) weer een hot topic geworden. Er worden allerlei rationalisaties en oplossingen geroepen. SocProf kijkt naar de feiten.
This obvious set of facts:
See the differences? See the statistically significant correlation between homicide by firearms and ownership of firearms? See the massive difference between the United States and other developed countries?
Now, since last week, we have heard a whole bunch of rationalizations as to why this has nothing to do with guns. So, let me unpack some of these rationalizations.
Rationalization #1: violence is part of human nature.
If that were the case, the rates of violence between the United States and comparable countries would be, well, comparable. Heck, violence rates all over the world would be roughly at the same rate. There is nothing “natural” about violence. There is nothing genetic about it. It is not universal. To state that violence is universal and part of human nature fails to explain the scatterplot above.
Rationalization #2: If the killers had not used guns, they would have used something else (follows a long list of potential weapons).
Except, they did not, did they. These killer had access to these alternative weapons all along. So why did they pick guns? R#2 does not explain the choice of guns in the first place. The reason they picked guns was that guns are available relatively easily. They are also lethally effective (and a lot of people pointed out that the Chinese attacker went after the same number of children with a knife and none of them died). And the kind of guns these killers chose were those that would provide them with great and easy means of piling up a solid body count.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
ACHTERGROND - ProPublica maakte naar aanleiding van de Aurora shooting eerder dit jaar een lijstje met must-reads over het wapenbezit in de Verenigde Staten. Dat is na het drama in Newtown helaas weer actueel.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.