De professor en zijn privilege

De Canadese hoogleraar psychologie Jordan Peterson is de eregast vanavond van ‘De Nederlandse Leeuw’, in Rijswijk, tijdens een bijeenkomst over immigratie. In een interview in de Volkskrant deze morgen komt dat onderwerp totaal niet voor. Wat we lezen, zijn de persoonlijke frustraties van een academicus die door academia werd uitgekotst. Peterson trok de aandacht van zijn collega’s toen hij anderhalf jaar geleden een aantal filmpjes op YouTube plaatste waarin hij lekker te keer ging tegen bepaalde studies. Sindsdien is hij een van de lievelingen van de altright beweging, al moet hij daar zelf niet veel van hebben. Volgens Peterson, aldus het Volkskrant-interview, heerst op de universiteiten een ‘rancuneuze’ identiteitspolitiek die de blanken verwijt dat ze bevoorrecht zijn. Hij noemt die opvatting ‘extreemlinks’ en ‘neomarxisme’. En hij waarschuwt: ‘Een op de vijf hoogleraren in Noord Amerika noemt zichzelf marxist.’ Daar overdrijft hij, helaas. Dat cijfer geldt alleen voor de social sciences (meting 2006). Wie naar álle hoogleraren kijkt, blijft steken bij een miniem percentage. En dan is het is maar de vraag wat de geënquêteerden daarmee bedoelden.  Dat ‘ik ben marxist’ zal vooral bedoeld zijn om aandacht te trekken of te shockeren, want in de VS is ‘marxist’ net zo erg als ‘socialist’ en seriemoordenaar. Zo ook bij Peterson, die net doet alsof hij een diep inzicht heeft ontwikkeld: ‘Ik vind het marxisme een moorddadige ideologie’. En hij trekt de brede verfkwast gelijk maar effe door: ‘Er is geen verschil tussen hun identiteitspolitiek en de ideologie achter de gebeurtenissen in de Sovjet-Unie in de jaren twintig van de vorige eeuw.’ Toe maar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.