Afgelopen week was op NPO Start de documentaire Robert Jan Stips, De Tovenaar van de Nederpop (2019) op herhaling. In die documentaire verhaalt Robert Jan Stips over hoe de band Supersister, zo’n twintig jaar na hun laatste concert uitgenodigd werd in Amerika om op te treden voor een internationaal publiek. Stips was blij verrast dat, terwijl hij allang met ander werk bezig was, het oude Supersister al die jaren nog zo werd gewaardeerd. Het is een van de anekdotes waar je uit op zou kunnen maken dat sommige Nederlandse popmuziek in het buitenland meer wordt gewaardeerd dan hier te lande. Bekend zijn de anekdotes over Hans Bouwens, die als George Baker wereldberoemd werd met ‘Little Green Bag’ en ‘Una Paloma Blanca’. ‘Little Green Bag’ werd internationaal populair toen het in 1992 de intromuziek werd van de film ‘Reservoir Dogs’ en een nummer-1 hit werd in Japanse hitparade nadat het in een Japanse whiskyreclame te horen was. En natuurlijk de ‘Venus’ van Shocking Blue, dat hoog op internationale hitlijsten scoorde. Evenals ‘Radar Love’ van de Golden Earring, een bandje waar Robert Jan Stips ook nog een aantal jaren in mee toerde (onder andere in de VS). Tegenwoordig zijn het vooral DJ’s die het internationaal goed doen. We zullen u niet verder vervelen met andere Nederpopparels met buitenlandse waardering (How Do You Do van Mouth & MacNeal, Give me everything van Afrojack), maar opstomen naar de hamvraag van vandaag. De meeste (alle?) Sargassobezoekers zijn ware muziekliefhebbers met een brede en uitgelezen smaak. Dat denken we op te kunnen maken uit de bijdragen aan de Sargasso muzieklijsten. Maar ook daar lijkt meer waardering voor import dan voor export te bestaan. Het aandeel Nederlandse producties is eigenlijk schandalig laag, zoals uit dit overzicht mag blijken. Sargassolijst, aantal titels - aandeel NL artiesten - en in % Beste videoclip, 247 - 2 - 0,8% Muzikale grootheden, 244 - 5 - 2% Beste duet, 193 - 37 - 19% Beste Covers, 542 - 46 - 8,5% Meest inspirerende muziek, 641 - 36 – 5,6% Martelmuziek, 160 - 31 – 19,4% Beste filmmuziek, 383 - 13 – 3,4% Zomermuziek, 221 - 9 - 4% Niet-top2000-muziek-top2000, 1221 - 45 - 3,7% Uitvaartmuziek, 117 - 11 -, 9,4% Beste live albums, 90 - 3 - 3,3% Gemiddelde totaal, 369 - 22 - 7,2% Nu is er wel een manier om een Sargasso muzieklijst met een 100% NL aandeel te krijgen. Nee, niet een lijst louter Nederlandstalige muziek. Er is al de Nederlandstalige top 1000, met ook prachtige muziek. We zijn nieuwgierig naar wat u de beste Nederpopmuziek vind. Het maakt niet uit of de muziek van uw keuze vertolkt wordt in het Nederlands, Engels, Frans, Turks, Marokkaans of welke taal dan ook. Als het maar om Nederlandse productie en/of artiesten gaat. Instrumentale muziek kent natuurlijk een universele taal. In de reacties graag uw bijdragen volgens dit eenvoudige format (vergeet die ene komma niet): Artiest, titel Meerdere artiesten en titels zijn natuurlijk welkom, maar beperk het a.u.b. tot wat u echt de besten vindt. Sluitingsdatum voor uw inzendingen: zondag 19 januari 24:00 uur Update: Wegens griep loopt de verwerking van de bijdragen vertraging op. De sluitingstermijn is nu verlengd tot vrijdag 24 januari, 24:00 uur. Tot slot en vermaak: In de documentaire ‘De Tovenaar van de Nederpop’ werd gesteld dat het wat merkwaardig is dat een artiest als Robert Jan Stips buiten onze grenzen meer wordt (h)erkend, dan daarbinnen. Mocht u hem ook amper kennen, hier meer over deze niet onbelangrijke muzikant: Kijk de docu ‘De Tovenaar van de Nederpop’. Of bezoek een van zijn concerten: RJSolo, 26-01-2025 Midden Beemster, De Keyser, RJ Solo 01-02-2025 Monster, Cultuurschuur, RJ Solo 02-02-2025 Amsterdam, Theater de Richel, (vh Betty Asfalt Complex(, RJ Solo 28-02-2025 Middelharnis, Het Diekhuus, RJ Solo 22-03-2025 Oldenzaal, Stadstheater de Bond 04-04-2025 Jellum, Het Mammemahuis Supersister, met Rinus Gerritsen (bas) en Leon Klaasse (drums) 18-04-2025 Amstelveen, P 60 20-04-2025 Weert, De Bosuil 24-04-2025 Bergen op Zoom. ’t Gebouw 01-05-2025 Den Haag, PAARD 02-05-2025 Uden, De Pul 08-05-2025 Arnhem, Luxor Live 09-05-2025 Amersfoort, Fluor 16-05-2025 Leeuwarden, De Neushoorn RJS & Marieke Brokamp, met violiste Marieke Brokamp 27-10-2025 Spanbroek, Theaterkerk van Wadway.
En zo is-t-ie begonnen. Met een wat Doe Maar-achtige sound. Zijn eerste hitje.
Wat een ontwikkeling heeft die man doorgemaakt. Zijn finale album – I.p.v. kaarten – net op tijd klaar en uitgebracht.
Nu is hij dood. Daar valt weinig meer aan toe toe voegen dan “Bedankt Jan!”
P.S. Wie zijn leven eens als een film voorbij wil zien gaan: kijk op zijn youtube kanaal.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Afgelopen maandagavond zaten mijn vrouw en ik te kijken naar zo’n clickbait-programma, maar dan op de televisie. Het ging over TopPop, dat populaire programma uit de jaren zeventig en tachtig. Het is niet echt mijn format, allerlei mensen/persoonlijkheden/celebreties verschijnen in beeld die dan een eind weg kletsen over wat ze zich herinneren of over de net vertoonde clip van een artiest. (Maar wie zijn die mensen? Wat is hun autoriteit?) En het is, M&M, zijn al wat ouder, natuurlijk jeugdsentiment. TopPop, presentator Ad Visser en het ballet van Penny de Jager als de artiest van dat moment geen clip had, of niet aanwezig was.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Richard Janssen doet een Beatles song. Eentje die nog niet bestond dan. Solo, met zijn gitaar en een paar zeemeeuwen aan het eind. Een klein intiem liedje waarin hij wat melancholisch terugkijkt op een voorbije liefde. Zij heeft inmiddels een nieuwe. Maar voor hem blijft zij nog steeds zijn meisje. Richard Janssen stopte met zijn band The Fatal Flowers, waarin het allemaal wat ruiger aan toe ging, en maakte een intieme plaat onder de naam Rex. De enige cd van Rex zat in plastic hoesje waarin behalve de cd, als extra attentiewaarde, ook suikerhartjes verpakt zaten. Op de hartjes de woorden: Ready, Okay, Love en Baby.
Op 22 jan 1997 overleed Billy Mackenzie aan de gevolgen van een depressie, aan de gevolgen van een overdosis. En er ging een schokje door mij heen: hij was de zanger van The Associates, en de zanger van wat ik een van de beste singles van de jaren tachtig vind: Party fears Two. En dan zo’n tragisch einde. Ik geef toe dat ik niet neutraal naar deze song kan luisteren, maar wat blijft tie jaar na jaar, decennium na decennium geweldig. Die geëxalteerde zang, dat The Smiths-achtige gitaarritme, die heerlijk brutale, coole toetseniste met haar betoverend thema, die strakke drummer, en hoe het nummer en de zang weg-ijlen aan het eind. Heeft deze song een kitsch-randje? Dan hou ik van kitsch. En tot slot, er was nog iets met die tekst, ik had dus decennia verstaan (en meegezongen) ‘View it from here / come closer zu mir. Ja, ik dacht, zo’n band die hoort bij de stroming New Romantics, die zijn immers ook een beetje angehaucht aan die vrolijke twintiger jaren van Berlijn, vandaar die verwijzing in het Duits. Helemaal logisch toch? Pas onlangs heb ik ontdekt dat Billy Mackenzie schreef: from closer to near.
In de Closing Time van gisteravond werd gerefereerd aan de vele muzikale talenten die de Rietveld Academie heeft voortgebracht. Ook CCC Inc. in ontsproten aan het brein van drie Rietveld-studenten.
Op de website:
CCC Inc. vindt zijn oorsprong op de Rietveld Academie in Amsterdam als de drie leerlingen Paul Kroese (wasbord), Bert Timmerman (gitaar) en Cor van Sliedregt (gitaar) samen met Joost Belinfante (gitaar/fiddle) een band oprichten. CCC staat voor Capital Canal City. Na enkele maanden voegen Huib Schreurs (harmonica/zang) en Jaap van Beusekom (zang/banjo/autoharp) zich bij de groep.